اتلیه تخصصی کودک روناک

دانش > دانش‌های بنیادی - باورهای پیشین، اجبارها و انتظارهای اجتماعی را دلیل تفاوت در انتخاب اسباب‌بازی‌ها بین دختران و پسران می‌دانستند، در حالی که مطالعات جدید نشان می‌دهد که این تفاوت در واقع زیستی و وابسته به هورمون‌ها است.

بهنوش خرم‌روز: معمولا برای دختربچه‌ها عروسک می‌خرند و برای پسربچه‌ها ماشین‌های چرخ‌دار اسباب‌بازی. حتی اگر بچه‌ها آزادی انتخاب هم داشته باشند،‌ معمولا دخترها از سبد اسباب‌بازی‌ها، عروسک برمی‌دارند و پسرها ماشین‌ها را ترجیح می‌دهند. اما ریشه این تفاوت در کجا است؟ برخی این بحث را مطرح می‌کنند که این رفتار،‌ در واقع پاسخی به انتظارات اجتماعی است،‌ اجتماع انتظار دارد که دخترها نقش مراقب و مادر را بازی کنند،‌ در حالی که پسرها را به فعالیت تشویق می‌کند. اما گروهی از دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند و آن را قدیمی و از دور کنار رفته می‌دانند.

به گزارش لایفز لیتل میستریز، مطالعات محققین نشان می‌دهند که میمون‌های نوجوان نر هم ترجیح می‌دهند با اسباب‌بازی‌های چرخ‌دار بازی کنند،‌ در حالی که میمون‌های ماده به سراغ عروسک‌ها می‌روند. این در حالی است که در جامعه میمون‌ها، هیچ عرف و انتظاری در این زمینه وجود ندارد. پس چه چیزی عامل این تفاوت است؟

مطالعاتی که بر روی دو گونه متفاوت از میمون‌ها در سال‌های 2002/1381 و 2008/1387 انجام گرفت، تاکید دارد ‌این که کودک چه نوع اسباب‌بازی را انتخاب کند، ‌اساسی زیستی دارد. سوالی که در سال‌های اخیر در این زمینه بیشتر بحث‌برانگیز بوده،‌ این است که چه‌طور و چرا ویژگی‌های زیست‌شناختی جنس نر (چه در انسان و چه در میمون‌ها)، باعث شده ماشین‌های چرخ‌دار را برای بازی انتخاب کنند در حالی که جنس ماده، عروسک را ترجیح می‌دهد.

مطالعات جدیدی که همچنان هم در حال انجام هستند،‌ نشان می‌دهند که مواجهه جنین با هورمون‌ها در رحم مادر، منجر به ترجیح اسباب‌بازی‌های متفاوت بعد از تولد می‌شود. این که چرا در مسیر تکامل چنین تفاوتی به وجود آمده،‌ هنوز هم یک معماست. دانشمندان حدس می‌زنند که شاید این اسباب‌بازی‌ها به رشد مهارت‌هایی کمک می‌کرده‌اند که اجداد ما برای انجام نقش‌های خود بدان‌ها نیاز داشته‌اند.

برای اولین بار، ‌در سال 2009/1388، گریانه الکساندر استاد روانشناسی دانشگاه ای.اند.ام تگزاس و همکارانش،‌ با پیگیری نگاه نوزادان به این نتیجه رسیدند که سطح هورمون تستوسترون در بدن نوزادان پسر 3 و 4 ماهه با زمانی که صرف تماشای اسباب‌بازی‌های معمول پسرانه مانند توپ‌ها و ماشین‌ها می‌کنند، همبستگی دارد. در حالی که این همبستگی در مورد زمان گذاشتن برای تماشای اسباب‌بازی‌های دخترانه وجود نداشت. همچنین میزان مواجهه آن‌ها در دوران جنینی با هورمون آندروژن با علاقه به نگاه کردن به اسباب‌بازی‌های متداول پسرانه همبستگی داشت. (میزان مواجهه با هورمون آندروژن در دوران جنینی با استفاده از محاسبه نسبت انگشتی یا نسبت طول انگشت اشاره به انگشت حلقه قابل اندازه‌گیری است).

الکساندر در این‌باره می‌گوید: «پسرها به طور خاص،‌ وقتی نسبت انگشتی بالاتری داشتند،‌ علاقه بیشتری نسبت به تماشای توپ‌ها در مقایسه با عروسک‌ها از خود نشان می‌دادند».

کیم والن، روانشناس دانشگاه اموری که ترجیح اسباب‌بازی‌های دخترانه و پسرانه را در بین میمون‌ها بررسی کرده، می‌گوید: «نتایج مطالعه با استفاده از پیگیری نگاه نوزادان نشان می‌دهد که توجه نشان دادن نسبت به این اسباب‌بازی‌ها خیلی زود شروع می‌شود، قبل از این که اجتماع تاثیری بر کودک گذاشته باشد».

در تایید این یافته‌ها، سال گذشته گروهی از محققین انگلیسی با مطالعه دخترانی که شرایطی تحت عنوان هایپرپلازی آدرنال مادرزادی (شرایطی که در اثر مواجهه غیرعادی با هورمون مردانه آندروژن درون رحم به وجود می‌آید) داشتند، ترجیح می‌دادند با اسباب‌بازی‌های معمول پسرانه بازی کنند.

اما چرا هورمون مردانه باید باعث شود که کودک به اسباب‌بازی‌های چرخ‌دار و توپ‌ها بیشتر علاقه داشته باشد؟ یکی از فرضیه‌های معمول این است که بازی با چنین اسباب‌بازی‌هایی،‌ فعالیت‌های شدیدتر در آینده را تسهیل می‌کند،‌ چیزی که پسرها از نظر تکاملی برای انجام آن برنامه‌ریزی شده‌اند. اما مطالعه‌ سال 2009/1388 نشان داد که در واقع علاقه پسربچه‌ها به توپ‌ها و ماشین‌ها،‌ قبل از مرحله‌ای که واقعا بچه‌ها به بازی مشغول می‌شوند، ‌شروع می‌شود. نوزادان پسری که تنها 3 ماه دارند، به اسباب‌بازی‌های مربوط به جنس خود خیره می‌شوند،‌ در حالی که هنوز توانایی بازی با آن‌ها را حتی ندارند.

الکساندر توضیح می‌دهد: «با در نظر گرفتن این که آن‌ها از نظر جسمانی هنوز نمی‌توانند با چنین اسباب‌بازی‌هایی بازی کنند، ‌نتایج ما نشان می‌دهند که ترجیح اسباب‌بازی‌های پسرانه ربطی به فعالیت‌های پسرانه و آمادگی برای آن‌ها ندارد.»

والن اما در این‌باره محتاط‌تر است. وی می‌گوید: «تفسیر این نتایج کار دشواری است چون ما نمی‌دانیم مردم چرا نسبت به چیزهای مختلف توجه نشان می‌دهند. چیزی که واضح است این است که نوزادان این اسباب‌بازی‌ها را در محیط تشخیص می‌دهند. دلیلش ممکن است تسهیل فعالیتی باشد که به آن علاقه دارند».

بنابراین این بحث همچنان ادامه دارد. الکساندر در مطالعه جدید خود، بررسی کرده که آیا کودکان 19 ماهه‌ای که با توپ و ماشین بازی می‌کنند، ‌بیشتر از بچه‌هایی که با عروسک بازی می‌کنند، به اطراف حرکت می‌کنند یا نه. جواب منفی بود. البته کودکان با سطوح بالاتر هورمون تستوسترون بیشتر از بقیه فعال هستند، اما آن‌ها چه توپ داشته باشند،‌ چه ماشین و چه عروسک،‌ باز بیشتر از بقیه فعالیت و جابه‌جایی دارند. وی می‌گوید: «ما هیچ مدرکی نداریم که نشان بدهد این باور عمومی درست است که پسرها برای افزایش مهارت‌های حرکتی خود،‌ اسباب‌بازی‌های خاصی را انتخاب می‌کنند.»

پس دلیل واقعی این تفاوت چیست؟ شاید خیلی ساده، توپ‌ها و ماشین‌ها برای پسرها و نمادهای انسانی برای دخترها از جذابیت بیشتری برخوردار باشد. در مورد این که این تفکیک در تکامل چه مزیتی داشته، ‌دانشمندان در واقع زیاد نمی‌دانند. به گفته الکساندر، یکی از احتمالات این است که دختران طوری تکامل یافته‌اند که محرک اجتماعی، ‌مثلا مردم،‌ را خیلی مهم دریافت کنند،‌ در حالی که ارزش محرک اجتماعی ادراک‌شده در پسرها کم‌تر است.

در عین حال، پسرها می‌خواهند توانمندی‌های فضایی و مسیریابی خود را تقویت کنند. والن می‌گوید: «مطالعات متعددی بر روی انسان‌ها و سایر نخستی‌ها نشان می‌دهند که توانمندی مردان در چرخش ذهنی به حد قابل توجهی بالاتر است، یعنی توانایی حفظ یک تصویر در ذهن و چرخاندن آن در ذهن. شاید بازی با اشیایی مانند توپ و چرخ،‌ یکی از راه‌های تقویت چنین توانمندی باشد.»

شاید داشتن این توانایی در حال حاضر آن‌قدرها خاص و مردانه به نظر نرسد،‌ اما چنان که والن توضیح می‌دهد،‌ برای اجداد ما به عنوان شکارچی بسیار مهم بوده است. چنین توانایی به مردان اجازه می‌داده یک سیستم خودمحور برای مکان‌یابی در فضایی سه‌بعدی داشته باشند. بدین ترتیب،‌ می‌توانستند برای شکار، مسافت‌های طولانی را بپیمایند و راه خود را پیدا کنند.

برچسب ها: عروسک بازی،ماشین بازی،عروسک،اتلیه کودک،سرگرمی فرزندان،سرگرمی کودک،دختر داشتن،عکس دختر،دخترونه،دختر زیبا،دختر کوچولو،دخترهای اسمانی،د� ,
[ بازدید : 106 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

یکی از مشکلاتی که بچه های امروزی دارند استفاده زیاد از لوازم الکترونیکی مانند تبلت و موبایل و... است. حال والدین چگونه باید آنها را از کودک شان جدا کنند.
این روزها به هر خانه‌ای که وارد می‌شوید، به جای سرگرم بودن کودکان با خمیرهای بازی که خلاقیت‌شان را بالا می‌برد و مهارت‌ دست‌های‌شان را بیشتر می‌کرد، تبلت‌هایی در دست بچه‌ها جا دارد که چشم‌های‌شان را خسته و مفاصل دست‌های‌شان را ضعیف می‌کند. در این میان والدینی که امکان خرید چنین ابزاری برای کودک‌شان ندارند هم از خود گذشتگی کرده و او را با گوشی هوشمند تلفن همراه‌شان سرگرم می‌کنند و مهارت کودک‌شان در انجام بازی‌های مختلف را به رخ این و آن می‌کشند. بچه‌های امروزی تمایلی به دویدن، کاردستی درست کردن و نقش‌پذیری در بازی‌هایی که نسل ما از آنها لذت می‌برد، ندارند. آنها ترجیح می‌دهند روی مبل راحتی لم بدهند، یک کاسه پفک کنارشان بگذارند و هر روز چندین مرحله از بازی‌ای که به آخر رساندنش کار هر کسی نیست را رد کنند.
✳️بچه‌های امروزی نمونه کوچک شده والدین‌شان هستند. نمونه آنهایی که در ‌مهمانی‌ها به جای گپ زدن با حاضران، به غایب‌های جمع وایبر می‌زنند و به‌جای چند متر دویدن، به‌دنبال نصب انواع اپلیکیشن‌های سلامت روی گوشی خود هستند. هدیه پژوهشگران فناوری اطلاعات به بچه‌های امروزی نه هوش بیشتر و نه ذهن آماده‌تر است. آنها روی مبل‌های راحتی، صاحب بدنی خسته و انباشته از چربی می‌شوند و پشت صفحه تبلت‌ها، چشم‌هایی آزرده و ذهنی آشفته را از آن خود می‌کنند.
✳️شاید بعد از خواندن این یادداشت، به قصد گرفتن تبلت فرزندتان از او، از روی مبل بلند شوید؛ اما بنشینید! نیازی به محروم کردن فرزندتان از تبلتش نیست، کافی است خودتان همین حالا گوشی را روی زمین بگذارید و نه با حرف، بلکه با آوردن ورزش و مطالعه به ساعت‌های مرده‌تان، به کودک خود هم سبک زندگی سالم را آموزش دهید.

✳️ساعت های استفاده کودکان از وسایل الکترونیکی را کاهش دهید…

✳️به ساعت نگاه کنید
با وضع کردن برخی قانون‌ها، ساعت‌های استفاده فرزندتان از تبلت را محدود کنید. برای مثال به او اجازه ندهید که سر میز شام آنرا همراه بیاورد.

✳️خاموشی بزنید
محققان می‌گویند تبلت‌بازی پیش از خواب می‌تواند فرزند شما را بی‌خواب کند. پس به او اجازه بازی کردن با تبلت پیش از خواب را ندهید و نگذارید آن را به اتاق خوابش ببرد.

✳️وقت‌شناس باشید
حتی اگر همه اطرافیان‌تان برای کودک خود تبلت خریده باشند، دلیلی ندارد که در سه سالگی به فرزندتان چنین هدیه‌ای بدهید. اگر می‌خواهید او را با تکنولوژی آشنا کنید، به او اجازه دهید برخی ساعات روز با تبلت یا موبایل شما بازی کند اما شخصی کردن این وسیله را از چنین سنی شروع نکنید.

✳️از خودتان شروع کنید
هرقدر هم که از لزوم فعالیت بدنی و قوی‌تر کردن ارتباطات رو در رو برای فرزندتان صحبت کنید، فایده‌ای ندارد. تا زمانی که او می‌بیند که در ‌مهمانی برای‌تان وایبر بازی شیرین‌تر از گپ زدن با دیگران است، تمایلی به گوش کردن به توصیه‌های‌تان پیدا نمی‌کند. اگر می‌خواهید فرزندتان زندگی مجازی را جایگزین تجربه‌های حقیقی زندگی نکند، خودتان در رعایت چنین اصلی پیشقدم شوید.

✳️دست به‌کار شوید
اگر تنها یک فرزند دارید، به او حق دهید برای پر کردن تنهایی‌اش به تبلت و... وابسته شود. در چنین شرایطی به جای جنگیدن با او، خودتان برای تغییر شرایط وارد عمل شوید.
بازی‌های دونفره پرتحرک و هیجان‌انگیز، هم می‌تواند سلامت جسم فرزندتان را تضمین کند و مهارت‌های حرکتی‌اش را تقویت کند و هم لحظات شاد و خوشی را برایش رقم بزند. اگر کودک‌تان از چنین نعمتی بهره‌مند شود دیگر نیازی به مدام بازی کردن با تبلت پیدا نخواهد کرد.
برچسب ها: موبایل٬تبلت٬ کامپیوتر و .... را چگونه از فرزندمان جدا کنیم؟،بچه های امروزی،استفاده کودک از لوازم الکترونیکی،ورزش کودک،مطالعه کودک،بی خوابی ,
[ بازدید : 77 ] [ امتیاز : 2 ] [ نظر شما : ]

مقدمه

یکی از انحرافاتی که موجب شکایت والدین از فرزندان خود می‌باشد، درغگویی است. اکثر والدین از این شکایت دارند که فرزندانشان ، با وجود اینکه از هیچگونه رسیدگی در تربیت وی قصوری به عمل نمی‌آید، درغگو بار آمده یا مغلطه و اغراق می‌کنند. آنان از این بابت ناراحتند که آدمهای متدینی هستند، پرهیزگارند، دروغ نمی‌گویند. لقمه حرام نمی‌خورند و برای تربیت صحیح کودکان حتی‌المقدور از تمام امکانات تربیتی استفاده می‌کنند، او را از بچه‌های درغگو و کم تربیت دور نگه می‌دارند، برای راستگویی تشویق می‌کنند، ولی با این وصف چرا باید درغگو از آب درآید.

چرا بعضی از کودکان دروغ می‌گویند؟

دروغگویی نیز مثل سایر انحرافات اخلاقی و عاطفی ، خالی از علت نیست. عامل و انگیزه‌ها هستند که کودکان را در مسیر انحرافات قرار می‌دهند و یا برای سال‌های بعد و انحرافات عارضی در آنان ، زمینه‌سازی می‌کنند. بعضی از والدین با امتناع یکی دو تا از غرایز خیال می‌کنند که کار تمام شده و از سایر مسائل غریزی کودکان غافل می‌مانند.

در صورتی که اگر بخواهیم کودکان خود را با شخصیتی مثبت و عالی به بار آوریم، باید همه استعدادهای مثبت آنان را پرورش داده و ضمن ایجاد هماهنگی بین استعدادهای مثبت ، استعدادهای منفی را تضعیف و به سرحد انهدام بکشانیم و این کار با امتناع غرایز مثبت آنان از راه صحیح و انهدام یا هدایت غرایز منفی امکان پذیر می‌باشد. با غرایز چهارگونه رفتار می‌توانیم داشته باشیم. اقناع غریزه در حد امکان و به صورت معمولی ، سرکوب غریزه ، تعریف غریزه و تصعید غریزه. حال ببینیم که با کودکان خود چه کرده‌ایم؟ آیا به راستی صالح و قادر بوده‌ایم که غرایز آنان را اقناع یا غرایز سرکوب و تعریف شده‌شان را هدایت و تصعید نماییم؟

آیا به راستی استعدادهای مثبت آنان را پرورش داده‌ایم؟ آیا در مورد انهدام یا اصلاح استعدادهای منفی آنان را پرورش داده‌ایم؟ آیا در مورد انهدام یا اصلاح استعدادهای منفی آنان قدم مثبتی برداشته‌ایم؟ آیا اصولا شناخت صحیح و مهارت لازم را درباره مسائل تربیتی دارا بوده‌ایم یا همه‌اش حرافی بوده و بس؟ آیا پرهیزگار بودن و لقمه حرام نخوردن کافی است؟ همانطوری که در این زمینه چراها زیاد است، آیاها هم نسبتا زیاد می‌باشد.

ناتوانی یکی از علل دروغگویی

دروغگویی مثل سایر انحرافات اخلاقی و عاطفی علل و انگیزه‌هایی دارد که یکی از آنها ناتوانی می‌باشد. وقتی که شما کودک را ترس مسایل موهوم ، در منزل در حال اسارت و به صورت زندانی نگه داشته اید و آزادیهای او را ندانسته از دستش می‌گیرید و همراه خشونتهایی که از خود بروز می‌دهید او را در احساس عجز و ناتوانی غوطه‌ور می‌سازید ناچار است که از دست شما و ستمکاریهایی که مسبت به وی روا می‌دارید بگریزد و امیال و غرایز خود را به نوعی و به هر نحو ممکن ارضا نماید و برای این کار ناگزیر است که در مقابل شما به دروغ متوسل شود.

مادر می‌گوید با "الف" بازی نکن زیرا "الف" کودک بی‌تربیتی است. اما کودک وقتی از منزل خارج می‌شود و در کوچه "الف" می‌بیند. بنابه نیازهای غریزی و عاطفی ، یا با او صحبت می‌کند. به بازی مشغول می‌شود و بعد که زمان برگشتن به منزل فرا رسید به محض ورود به خانه ، مادر می‌پرسد: در کوچه با چه کسی بازی می‌کردی؟ جواب می دهد با "ج" زیرا اولا دلش می‌خواهد مادر را راضی نگهدارد و خود را حرف شنو نشان دهد. ثانیا دلش نمی‌خواهد که مادر با علم و اطلاع از اصل قضیه به ممانعت خشونت آمیزی دست بزند لذا به حربه‌ای که در نظر او راحت‌ترین و کارآترین حربه‌هاست یعنی به دروغ متوسل می‌شود.

ترس از والدین به عنوان یکی از علل دروغگویی

بعضی از والدین رفتار خشونت بارتری با فرزندان خود دارند. به کوچکترین بهانه آنها را کتک می‌زنند در مقابل دیگران پرخاش و تحقیرشان می‌کنند به خیال اینکه با خشونت و پرخاش و تنبیه و نیش زبان خواهند توانست جلو انحرافات روانی کودک را بگیرند. اینگونه خانواده‌ها علاوه بر اینکه نمی‌توانند کار مثبتی به عنوان کامل بازدارنده از انحرافات در تربیت کودک خود انجام دهند بلکه یا باعث می‌شوند که ترس کودک به تدریج ریخته و کارهای خلاف خود را با جرات و جسارت بیشتری انجام دهد.

یا اینکه والدین را مثل دژخیم چاق به دست بالاتر خود احساس کرده و از ترس آنان بنابه مختصات زمانی و مکانی متوسل به دروغ گردد و کودکی که از ترس و اجبار فرامین والدین را می‌پذیرد و در این فرمان‌پذیری هیچگونه علایق عاطفی از خود بروز نمی‌دهد پایه‌های اخلاقی سست و نااستواری خواهد داشت و در غیاب والدین ، چون دیگر حضور ندارند برخلاف آنچه را که میل آنها بوده انجام خواهد داد و رفته رفته به طرف فساد اخلاقی که دروغ نیز یکی از آنهاست کشیده شده و به درجات پایین‌تر انسانی نزول پیدا خواهد کرد. بنابراین بهتر است والدین برای انجام کاری که از فرزندشان می‌خواهند قبل از آن که متوسل به جبر و خشونت شوند میل انجام کار را در دل کودک برانگیزانند تا در چنین صورتی لزوم خشونت نیز از بین رود.

کودک به خاطر ترس از کتک خوردن و خشونتهای والدین ، کم‌کم از آنان فاصله گرفته و خود را جدا احساس می‌کند و گاه گاه در بعضی از موارد توسل به دروغ می‌گردد زیرا احساس می‌کند که اگر راست بگوید والدین در اثر عصبانیت کتکش خواهند زد چوب اجبار و خشونت را کنار نهید و بگذارید کودکتان با داشتن کمی آزادی عمل و احساس استقلال خود را فرد محترمی در اجتماع خانوادگی به حساب آورد. دیگر در این صورت لزومی ندارد که او با دروغ گفتن به خانواده خود خیانت کرده باشد.

خودنمایی یکی از علل دروغگویی

بعضی از کودکان به خاطر خودنمایی متوسل به دروغ می‌شوند اینان کودکانی هستند که مورد توجه والدین و اطرافیان قرار نمی‌گیرند، هر کاری می‌کنند کسی ، نیست که مشوقشان باشد و به حسابشان بیاورد و یا لااقل بفهمد که آنان چه کاری می‌کنند و چه می‌گویند و چه می‌خواهند. پدر یا مادر به علت گرفتاری‌های شغلی یا مشکلات خانوادگی کاری به کار آنان ندارند و گوششان به حزف آنان بدهکار نیست و اطرافیان نیز به خاطر اینکه در کار دیگران مداخله‌ای نکرده باشند و یه به خاطر سایر ملاحظات و محصولات ، کاری کودکان دیگر نداشند.

بالاخره خیال می‌کند که حرفها یا کارهایش مورد پسند والدین یا اطرافیان نیست و به ناچار برای خودنمایی هرچه بیشتر متوسل به دروغ و مغلطه و اغراق شود. گاه دروغگوهای چنان شاخداری می‌گویند که موجب تحریکات منفی عصبی والدین می‌شود و گاه ، کارهایی را به دروغ به خود نسبت می‌دهد که از خود قهرمانی بسازد تا بدین وسیله بتواند توجه اطرافیان را به خود جلب نماید و گاه واقعا دست به کارهای خطرناکی می‌زند که با جثه و سن و سالش جور درنمی‌آید.

آنچه که مسلم است اینها همه به خاطر خودنمایی و جلب توجه والدین و اطرافیانی است که اعتنایی به کودک ندارند بنابراین بهتر است کودکان را محترم بدانیم، به حرفهای آنها هرچند که بیجا و بی‌موقع هم باشد گوش فرا دهیم کارهایی را که هر چند به ظاهر کوچک انجام می‌دهند به دیده تحسین و تکریم بنگریم. مشوقشان باشیم تا بعدها کارهای بزرگتر و بهتری انجام دهند، هر از چندگاه و به مناسبتهای مختلف در پیش دیگران تعریف و تمجید تشویق آمیزی از آنها نیابیم.

برچسب ها: دروغگویی،دروغگویی در کودکان،کودک دروغگو،فرزندم دروغ می گوید،دروغ گفتن،کذب،تکذیب کردن،والدین دروغگو،دروغ گفتن به کودک،بهترین اتلیه کودک� ,
[ بازدید : 89 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

طبیش از نیمی از آمار مرگ كودكان همراه با سوء تغذیه است. غذای نامناسب، بیماری مكرر، مراقبت و توجه ناكافی عوامل زمینه ساز و ایجادكننده سوءتغذیه هستند. چنانچه یك خانم در دوران بارداری دچار سوءتغذیه باشد یا یك كودك در دو سال اول عمر دچار سوءتغذیه شود رشد جسمی و ذهنی او دچار تاخیر شده و برای تمام عمر گرفتار خواهد شد. حق همه كودكان است كه از تغذیه خوب، محیط مناسب و مراقبت های بهداشتی اساسی برخوردار باشند تا در مقابل بیماری محافظت شده و از رشد و تكامل مناسب بهره مند شوند.

كودكان از رشد سریع برخوردارند لذا باید از تولد تا دوسالگی هر ماه وزن شوند. چنانچه درست وزن نگیرند، مشكلی وجود دارد كه باید به آن توجه شود. وزن گیری منظم بهترین علامت رشد خوب و حاكی از كسب مهارت های تكاملی كودك است. چنانچه كودك در ۶ ماه اول عمر فقط شیر مادر را دریافت كند از رشد خوبی برخوردار خواهد بود. تغذیه با شیر مادر كودك را در مقابل بیماری ها محافظت می كند، همچنین تضمین كننده رشد خوب جسمی و ذهنی و كسب تكامل در كودك است. شیرخوارانی كه از شیر مادر محروم هستند ممكن است به راحتی كودكانی كه با شیر مادر تغذیه می شوند یادگیری نداشته باشند.

چنانچه كودكی به مدت دو ماه وزن نگیرد ممكن است نیاز به دریافت مواد مغذی بیشتری داشته باشد، ممكن است بیمار باشد یا نیاز به توجه و مراقبت بیشتر داشته باشد. لذا وظیفه والدین و كاركنان بهداشتی درمانی كشف سریع علت و رفع آن است. باید هر كودكی كارت پایش رشد خاص خود را داشته باشد تا وزن او روی آن ثبت شود كه نشانگر رشد كودك باشد. اگر منحنی رشد كودك سیر بالا رونده داشته باشد او خوب رشد می كند ولی چنانچه صاف و یا نزولی شود جای تامل و نگرانی خواهد بود. اگر كودكی مرتبا وزن نمی گیرد یا خوب رشد نمی كند سئوالات مهمی مطرح می شود كه عبارتنداز:

۱ آیا دفعات غذا خوردن كودك كافی است

آیا زمانی كه غذای كمكی شروع می شود تا پایان دوسالگی دفعات غذا افزایش می یابد روزانه سه تا پنج بار غذا می خورد

۲ آیا غذای كافی دریافت می كند اگر كودك غذایش را تمام می كند و باز هم می خواهد باید غذای بیشتری به او داده شود.

۳ آیا غذای كودك حاوی انرژی و مواد مغذی كافی است

غذای كودك باید متنوع و حاوی موادی از تمام گروه های غذایی باشد از جمله: گوشت، ماهی، تخم مرغ، حبوبات، خشكبار، غلات، نخود، لوبیا سبز و... و نیز افزودن كمی روغن كه انرژی غذا را افزایش می دهد.

۴ آیا كودك از غذا خوردن امتناع می كند

اگر به نظر می رسد كودك طعم یك غذا را دوست ندارد باید غذاهای دیگر به او داده شود، غذای جدید را باید تدریجی آغاز كرد.

۵ آیا كودك بیمار است

كودك بیمار نیاز به تشویق دارد كه مقداری غذا بخورد. او را باید مكرر و كم كم غذا داد. بعد از بیماری نیز به مدت یك هفته به یك وعده غذای اضافی نیاز دارد. شیرخوارانی كه غذایشان فقط شیر مادر است بایستی حداقل روزانه یك وعده شیر اضافی به مدت یك هفته دریافت كنند. چنانچه كودكی مكررا بیمار می شود بایستی توسط پزشك دیده شود.

۶ آیا كودك غذای كافی كه محتوی ویتامین آ باشد دریافت می كند تا از ابتلای او به بیماری ها پیشگیری شود

شیر مادر از لحاظ ویتامین آ غنی است. سایر غذاهای محتوی ویتامین آ عبارتند از: جگر، تخم مرغ، محصولات لبنی، میوه ها و سبزی های زرد و نارنجی و بسیاری از سبزی های با برگ سبز. اگر این غذاها به مقدار كافی در دسترس نیست بایستی سالی دوبار كپسول ویتامین آ دریافت كند كه دوز آن را برای سن كودك پزشك تعیین می كند. در مناطقی كه از قطره AD استفاده می كنند كپسول تجویز نمی شود.

۷ آیا كودك از شیر مادر محروم است و شیر مصنوعی را با بطری دریافت می كند

در شش ماه اول عمر بهترین غذا شیر مادر است كه باید فقط و فقط آن را دریافت كند. از ۶ ماهگی به بعد علاوه بر شیر مادر كه بهترین شیر و منبع مهم مواد مغذی مختلف است غذاهای كمكی را نیز باید دریافت كند. اگر شیر مادر نمی خورد استفاده از هر شیری باید به وسیله فنجان باشد و استفاده از بطری ممنوع است.

۸ آیا آب و غذای كودك تمیز است

چنانچه جواب منفی باشد كودك غالبا بیمار خواهد شد. آنچه قرار است خام خورده شود باید شسته شود و آنچه كه پختنی است باید خوب پخته شود. غذا وقتی پخته و آماده شد باید بدون تاخیر خورده شود اگر بماند باید به طور كامل حرارت ببیند. آب را باید از منابع تمیز برداشت كرده و در جای تمیز نگهداری كرد. اگر آب رودخانه، حوض، چشمه و غیره مصرف می شود باید جوشانیده شود. اگر چاه و چشمه محافظت شده است آب آن می تواند تمیز باشد. آب لوله كشی نیز كه كلرینه می شود تمیز است.

۹ آیا بیشتر اوقات كودك تنها است یا توسط كودك بزرگ تر نگهداری می شود

اگر چنین است ممكن است كودك كم سن نیاز به توجه بیشتر از طرف بزرگسالان داشته باشد و این به خصوص در زمان غذا خوردن لازم است.

شیر مادر به تنهایی نیاز غذایی و نوشیدنی كودك را در ۶ ماه اول عمر برآورده می كند. پس از آن لازم است انواع غذاهای كمكی به تدریج به رژیم غذایی شیرخوار همراه با شیر مادر اضافه شود. كودكان در ماه های اول زندگی در معرض خطر بیماری ها قرار دارند. تغذیه انحصاری با شیر مادر آنها را در مقابل اسهال و بیماری های عفونی شایع محافظت می كند. در حدود ۶ ماهگی غذا و نوشیدنی های دیگر لازم است و تغذیه با شیر مادر تا پایان دو سالگی یا بیشتر همراه با غذا ادامه می یابد. اگر شیرخوار در شش ماه اول خوب وزن نمی گیرد ممكن است نیاز به دفعات بیشتر تغذیه با شیر مادر داشته باشد.

شیرخواری كه تا ۶ماهگی منحصرا شیر مادر می خورد نیاز به سایر مایعات حتی آب ندارد.

شیرخواری كه خوب وزن نمی گیرد ممكن است بیمار باشد یا شیر كافی دریافت نكند، باید پزشك او را ببیند و مادر نیز راهنمایی شود كه چگونه شیر بیشتری به فرزندش برساند.

در سن حدود ۶ماهگی تغذیه تكمیلی آغاز می شود. به ترتیب هفته می توان از غلات، گوشت، گوسفند، مرغ، گوساله سبزی های پخته شده و له شده و... استفاده كرد.

شیرخواران از ۶ تا ۱۲ ماهگی همچنان به دریافت مكرر شیر مادر نیاز دارند و غذای كمكی باید بعد از شیر مادر به آنان داده شود.

بعد از ۶ ماهگی به لحاظ خوردن غذا و خزیدن و تماس بیشتر با اطراف خطر بیماری های عفونی افزایش می یابد. لذا بایستی دست های كودك را شست.

كودكان از ۶ماهگی تا دو سالگی نیاز به پنج نوبت غذا دارند. سوء تغذیه در دو سال اول عمر رشد كودك را به تاخیر انداخته و آثار آن در تمام عمر باقی خواهد ماند. برای رشد خوب و سالم ماندن باید كودك مواد غذایی مختلف شامل گوشت، ماهی، حبوبات، غلات، تخم مرغ، میوه و سبزی را علاوه بر شیر مادر دریافت كند.

معده كودكان كوچك است و در یك وعده نمی توانند غذای مورد نیاز خود را بخورند چون نیاز آنان و سوخت و سازشان زیاد است. بنابر این حائز اهمیت است كه كودكان به دفعات كافی غذا دریافت كنند تا نیازشان برآورده شود. اگر ظرف غذا مشترك باشد ممكن است بچههای كوچك غذای كافی دریافت نكنند. كودك باید از بشقاب جداگانه استفاده نماید تا والدین یا مربیان بفهمند كه چه مقدار غذا خورده است. ممكن است بچههای كوچك نیاز به تشویق یا كمك برای غذا خوردن داشته باشند.

كودكان نیاز به ویتامین آ دارند تا در مقابل بیماری ها مقاوم شده و دید چشمشان آسیب نبیند.

در ۶ ماه اول عمر شیر مادر منبع ویتامین آ است و نیاز كودك را برآورده می كند. مادر باید از غذاهای محتوی ویتامین آ استفاده كند یا خود ویتامین آ را دریافت كند.

شیرخواران از ۶ماهگی نیز باید ویتامین آ را از طریق غذا یا مكمل دریافت نمایند. در كشور ما از ۱۵ روزگی قطره ویتامین شروع می شود. ویتامین آ در جگر، تخم مرغ، محصولات لبنی، روغن كبد ماهی چرب، انبه، خربزه درختی، سیب زمینی زرد شیرین، سبزی های با برگ سبز تیره و هویج موجود است. هنگامی كه كودكان ویتامین آ كافی دریافت نكنند با خطر شبكوری و دید ناكافی در غروب یا شب مواجه می شوند. در بعضی از كشورها در سنین ۶ماهگی تا پنج سالگی سالیانه یك تا دو بار كپسول ویتامین آ به همه كودكان داده می شود.

بیماری هایی نظیر اسهال و سرخك ویتامین آ موجود در بدن كودك را به مصرف می رسانند. تغذیه بیشتر شیرخوار با شیر مادر می تواند این كمبود را جبران كند. در كودكان بالاتر از ۶ماه میوه ها و سبزی ها، شیر، تخم مرغ، جگر و محصولات لبنی می توانند این نیازها را تامین كنند. كودكان دچار اسهال طولانی بیشتر از ۱۴ روز یا سرخك باید كپسول ویتامین آ دریافت كنند. كودكان نیاز به غذای محتوی آهن دارند تا از توانایی فیزیكی و ذهنی كافی برخوردار شوند. كم خونی كه به دلیل كمبود آهن اتفاق می افتد می تواند رشد فیزیكی و ذهنی كودك را مختل كند. علائم كم خونی شامل رنگ پریدگی زبان، كف دست و پا، داخل لب، خستگی و تنگی نفس است.

الف حتی كم خونی خفیف شیرخواران و بچه های كوچك می تواند تكامل هوشی آنان را مختل كند.

ب كم خونی در بچه های زیر دو سال ممكن است اختلال در تعادل و هماهنگی به وجود آورده و كودك را منزوی، بی تفاوت و بی میل در كارها كند. در نتیجه توان او برای تعامل و ایجاد اثر متقابل بر یكدیگر كاهش یافته، تكامل هوشی او ممكن است به تاخیر افتد.

كم خونی در بارداری موجب تشدید خونریزی مادر، افزایش خطر عفونت هنگام زایمان و مشكلاتی از این قبیل برای مادر می شود. شیرخواران متولد شده از مادران كم خون غالبا از وزن كم و كم خونی رنج می برند. مصرف آهن در مادران باردار، مادر و شیرخوار را محافظت می كند. آهن در جگر، گوشت، تخم مرغ و حبوبات وجود دارد. افزودن آهن به بعضی مواد غذایی نیز از كم خونی پیشگیری می كند.

مالاریا و كرم قلابدار می توانند منجر به كم خونی شده یا آن را بدتر كنند. استفاده از پشه بند، جلوی نیش پشه را می گیرد. در مناطق آلوده به انگل نیز رعایت بهداشت به پیشگیری از ابتلا به بیماری های انگلی كمك می كند. نباید كودكان نزدیك توالت ها و محل دفع مدفوع بازی كنند. باید دستشان را شسته و حتما كفش بپوشند كه از آلودگی انگلی پیشگیری شود.

استفاده از نمك یددار برای پیشگیری از ناتوانی ها و تاخیر تكامل مفید است.

به امید آنكه تمام مادران امروز و مادران آینده اهمیت تغذیه صحیح و جایگاه تغذیه با شیر مادر را درك كنند و كودك خود را از حق مسلم محروم نكنند.

برچسب ها: کودک،اتلیه کودک،اتاق خواب کودک،اتاق کودک،اتاق خواب،تخت خواب،تخت خواب کودک،بهترین اتلیه ایران،بهترین اتلیه کودک،بهترین اتلیه مشهد،تغذیه ,
[ بازدید : 71 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

Just For Transfer To AVABLOG

[ بازدید : 88 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

به گزارش استودیو تخصصی کودک و نوزاد روناک، ابراز احساسات و هیجانات، صحبت کردن درباره مسائل و مشکلات، توانایی برقراری قوی با دیگران و... از جمله مسائل تربیتی حساس وظریفی است که والدین باید به آن توجه داشته باشند. چنین توانای هایی معمولا در دختران ملموس تر از پسران دیده می شود. خانواده هایی که فرزند پسر دارند، گاه در این باره نگرانی هایی دارند. در ادامه شما را با توصیه هایی در این باره آشنا می کنیم:

 - 1 به او کمک کنید تا احساساتش را بروز دهد.

مامان ها معمولا بیشتر با دخترانشان صحبت می کنند. در نتیجه، به طورکلی پسرها دیرتر صحبت کردن را یاد می گیرند و قدرت کلامی پایین تری از دخترها دارند.

آنها دوست دارند که احساسات را در دل خود نگه دارند. درمواقع ناراحتی، دختر بچه ها گریه می کنند و پسرها دعوا و کتک کاری را انتخاب می کنند. باید او را از سنین خیلی پایین تشویق کرد که درمورد هیجانات درونی صحبت کند، از سکوت و خاموشی بیرون بیاید و عکس العملش را با سخن گفتن نشان دهد.

 

 - 2 بیش از حد از او انتقاد نکنید.

پسر کوچولوی شما دربرابر انتقادها بسیار حساس است؛ خصوصا در مورد مسائلی که به رفتارش مربوط می شود. کارهای نادرست و بد را به او خاطر نشان نمایید اما افراطی رفتار نکنید. به عنوان مثال ازگفتن جملاتی مانند " خواهر کوچولوی تو هیچ وقت از این کارها نمی کند! تو مامان را کلافه و خجالت زده می کنی..." بپرهیزید.

 - 3زبان مناسب را انتخاب کنید!

" مردان مریخی، زنان ونوسی" شاید همه ما این عبارت را شنیده ایم وحتما گوینده آن دلیل روشنی برای این ادعا دارد. مسلما شیوه رفتاری با هرجنس متفاوت است. وقتی با پسرها صحبت می کنید، جملات واضح، روشن، منطقی و به دور از هر توضیح اضافی وحاشیه را انتخاب کنید.

 - 4  نیمه دیگرشخصیت او را نیز درنظر بگیرید.

به او بیاموزید که در لباس پوشیدن مرتب باشد و رنگ ها را با هم ست کند، به آرایش موهایش برسد، مراقب سلامت و ظاهر خود باشد ... اینها مسائلی است که شاید همه پدران به آن توجه نداشته باشند. چنین شرایطی برای او بسیار مفید است؛ چرا که او بعدا مردی خواهد شد و به این ترتیب می تواند نظر دیگران را به خود جلب کند. از اینکه احساس " زنانه" پیدا کند نترسید. احساس مرد بودن از والد هم جنس خودش به او منتقل می شود.

 - 5  محدودیت وضع کنید.

از آنجا که مادر جذابیت وشیفتگی بیشتری برای پسرش دارد و به علاوه اینکه نمی تواند خیلی با او صمیمی باشد، برقراری ارتباط این دو، پیچیدگی های خاصی دارد. اما به هر حال، اعمال برخی محدودیت ها لازم و غیر قابل اجتناب است.

 - 6 همه کارهایش را انجام ندهید.

دلیلی ندارد که زیپ شلوار و دکمه هایش را ببندید، در حالی که خودش می خواهد این کار را انجام دهد. او را ترغیب کنید که خودش لباس هایش را بپوشد، دوش بگیرد و به کارهای شخصی اش برسد. بپذیرید که روزی ازشما دور خواهد شد. احساس نیازی که به شما دارد را بیش از حد تقویت نکنید.

 - 7یک نمونه " اجتماعی" برای او باشید!

امروزه مادر علاوه بر جایگاه مهم خود می تواند مدلی برای شناخت هویت اجتماعی فرزندش باشد. او می تواند پسرش را به سمت اهدافش سوق دهد. بسیار رایج است که پسر بچه ها می گویند " می خواهم درآینده شغل مادرم را داشته باشم!"

 

 

[ بازدید : 89 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

به گزارش استودیو تخصصی کودک و نوزاد روناک، ابراز احساسات و هیجانات، صحبت کردن درباره مسائل و مشکلات، توانایی برقراری قوی با دیگران و... از جمله مسائل تربیتی حساس وظریفی است که والدین باید به آن توجه داشته باشند. چنین توانای هایی معمولا در دختران ملموس تر از پسران دیده می شود. خانواده هایی که فرزند پسر دارند، گاه در این باره نگرانی هایی دارند. در ادامه شما را با توصیه هایی در این باره آشنا می کنیم:

 - 1 به او کمک کنید تا احساساتش را بروز دهد.

مامان ها معمولا بیشتر با دخترانشان صحبت می کنند. در نتیجه، به طورکلی پسرها دیرتر صحبت کردن را یاد می گیرند و قدرت کلامی پایین تری از دخترها دارند.

آنها دوست دارند که احساسات را در دل خود نگه دارند. درمواقع ناراحتی، دختر بچه ها گریه می کنند و پسرها دعوا و کتک کاری را انتخاب می کنند. باید او را از سنین خیلی پایین تشویق کرد که درمورد هیجانات درونی صحبت کند، از سکوت و خاموشی بیرون بیاید و عکس العملش را با سخن گفتن نشان دهد.

 

 - 2 بیش از حد از او انتقاد نکنید.

پسر کوچولوی شما دربرابر انتقادها بسیار حساس است؛ خصوصا در مورد مسائلی که به رفتارش مربوط می شود. کارهای نادرست و بد را به او خاطر نشان نمایید اما افراطی رفتار نکنید. به عنوان مثال ازگفتن جملاتی مانند " خواهر کوچولوی تو هیچ وقت از این کارها نمی کند! تو مامان را کلافه و خجالت زده می کنی..." بپرهیزید.

 - 3زبان مناسب را انتخاب کنید!

" مردان مریخی، زنان ونوسی" شاید همه ما این عبارت را شنیده ایم وحتما گوینده آن دلیل روشنی برای این ادعا دارد. مسلما شیوه رفتاری با هرجنس متفاوت است. وقتی با پسرها صحبت می کنید، جملات واضح، روشن، منطقی و به دور از هر توضیح اضافی وحاشیه را انتخاب کنید.

 - 4  نیمه دیگرشخصیت او را نیز درنظر بگیرید.

به او بیاموزید که در لباس پوشیدن مرتب باشد و رنگ ها را با هم ست کند، به آرایش موهایش برسد، مراقب سلامت و ظاهر خود باشد ... اینها مسائلی است که شاید همه پدران به آن توجه نداشته باشند. چنین شرایطی برای او بسیار مفید است؛ چرا که او بعدا مردی خواهد شد و به این ترتیب می تواند نظر دیگران را به خود جلب کند. از اینکه احساس " زنانه" پیدا کند نترسید. احساس مرد بودن از والد هم جنس خودش به او منتقل می شود.

 - 5  محدودیت وضع کنید.

از آنجا که مادر جذابیت وشیفتگی بیشتری برای پسرش دارد و به علاوه اینکه نمی تواند خیلی با او صمیمی باشد، برقراری ارتباط این دو، پیچیدگی های خاصی دارد. اما به هر حال، اعمال برخی محدودیت ها لازم و غیر قابل اجتناب است.

 - 6 همه کارهایش را انجام ندهید.

دلیلی ندارد که زیپ شلوار و دکمه هایش را ببندید، در حالی که خودش می خواهد این کار را انجام دهد. او را ترغیب کنید که خودش لباس هایش را بپوشد، دوش بگیرد و به کارهای شخصی اش برسد. بپذیرید که روزی ازشما دور خواهد شد. احساس نیازی که به شما دارد را بیش از حد تقویت نکنید.

 - 7یک نمونه " اجتماعی" برای او باشید!

امروزه مادر علاوه بر جایگاه مهم خود می تواند مدلی برای شناخت هویت اجتماعی فرزندش باشد. او می تواند پسرش را به سمت اهدافش سوق دهد. بسیار رایج است که پسر بچه ها می گویند " می خواهم درآینده شغل مادرم را داشته باشم!"

 

 

[ بازدید : 83 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

دختر، هدیه ارزشمند الهی

دین مبین اسلام، بهترین حقوق را برای دختران قائل شده، آن هم در عصری که دختران، از مزایای انسانی و زندگی روزمرّه، محروم بودند. قرآن مجید، وضع دختران را در عصر جاهلیت، چنین بیان می کند:

وَ اِذا بُشِّرَ اَحَدُهُمْ بِالاُْنْثی ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَّداً وَ هُوَ کظیم * یتَواری مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءٍ ما بُشِّرَ بِهِ اَیمْسِکهُ عَلی هُونٍ اَمْ یدُسُّهُ فِی التُّرابِ اَلا ساءَ ما یحْکمُونَ.(288)

در حالی که هرگاه به یکی از آنها بشارت دهند دختری 

نصیب تو شده، صورتش [از ناراحتی] سیاه می شود و مملو

[191]

از خشم می گردد و از قوم و قبیله خود به جهت بشارت بدی که به او داده شده، متواری می گردد [و نمی داند[ آیا او را با قبول ننگ نگه دارد، یا در خاک پنهانش کند؟ چه بد حکمی می کنند.

در روزگاری که دختر، بی ارزش ترین موجود بود و یکی از رسوم جاهلیت، همانا زنده به گور کردن دخترانبود، پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله به لزوم تربیت آنان امر فرمود.

این امر واقعاً وحشت آور است که انسان، آن قدر عاطفه خود را زیر پا بگذارد که انسانی را که پاره تن اوست، با دست خود، زنده به خاک بسپارد. قرآن هم می فرماید:

وَ اِذا الْمُوؤدَةُ سُئِلَتْ بِاَی ذَنْبٍ قُتِلَتْ.(289)

در قیامت درباره دخترانزنده به گور شده سؤال می شود که: به چه گناهی آنها کشته شدند؟

این امر به جایی رسیده بود که وقتی زن، وضعِ حمل می کرد، شوهر از خانه متواری می گشت تا مبادا دختری برای او بیاورد و او در خانه باشد! سپس اگر به او خبر می دادند که مولود، پسر است، با خوشحالی به خانه باز می گشت؛ امّا اگر به او خبر می دادند که نوزاد دختراست، آتش خشم و اندوه، او را در بر می گرفت.

نقل کرده اند که مردی خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و اسلام آورد. روزی خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید و سؤال کرد: «آیا اگر گناه بزرگی انجام داده باشم، توبه من پذیرفته می شود؟». فرمود: خداوند، توّاب و رحیم است».

[192]

عرض کرد: «ای رسول خدا! گناه من بسیار عظیم است». فرمود: عفو خدا از آن بزرگتر است.

عرض کرد: من در جاهلیت به سفر دوری رفته بودم، در حالی که همسرم باردار بود. پس از چهار سال بازگشتم. همسرم به استقبال من آمد. دخترکی را در خانه دیدم. پرسیدم: «این دخترکیست؟». گفت: «دختریکی از همسایگان است!». من فکر کردم ساعتی بعد به خانه خود می رود، امّا با تعجّب دیدم که نرفت. غافل از اینکه او دخترمن است و مادرش این واقعیت را مکتوم می دارد؛ مبادا به دست من کشته شود.

سرانجام گفتم: «راستش را بگو. این دخترکیست؟». گفت: «به خاطر داری هنگامی که به سفر رفتی، باردار بودم. این نتیجه همان حمل و دخترتوست». آن شب را با کمال ناراحتی خوابیدم. صبح از بستر برخاستم و کنار بسترِ دخترک رفتم. و در کنار مادرش به خواب رفته بود. او را از بستر بیرون کشیدم و بیدارش کردم و گفتم: همراه من به نخلستان بیا.

او به دنبال من حرکت می کرد تا نزدیک نخلستان رسیدیم. من شروع به کندن حفره ای کردم و او به من کمک می کرد که خاک را بیرون آورم. هنگامی که کندن حفره تمام شد، زیر بغل او را گرفتم و در وسط حفره افکندم... سپس دست چپم را به کتف او گذاشتم که بیرون نیاید و با دست راست بر روی او خاک می ریختم و او پیوسته دست و پا می زد و مظلومانه فریاد می کشید: «پدر جان! با من چه می کنی؟». در این هنگام، مقداری خاک روی محاسن من ریخت. او دستهایش را دراز کرد و خاک را از صورت من پاک نمود؛ ولی من همچنان با قساوت تمام روی او خاک می ریختم، تا آخرین ناله هایش در زیر قشر عظیمی از خاک محو شد.

[193]

هر دو چشم پیامبر صلی الله علیه و آله از شنیدن این سخنان پر از اشک شد و در حالی که بسیار ناراحت بود و اشکهایش را پاک می کرد، فرمود: اگر نه این بود که رحمت خدا بر غضبش پیشی گرفته، لازم بود هر چه زودتر از تو انتقام بگیرد.

در روایات اسلامی درباره محبّت به دخترموارد زیادی از ائمه اطهار علیهم السلام رسیده، از جمله حمزة بن حمران می گوید.

أتی رجل و هو عند النّبی صلی الله علیه و آله فأخبر بمولود أصابه فتغیر وجه الرّجل، فقال له النّبی صلی الله علیه و آله : «ما لک؟»، فقال: «خیر»، فقال: «قل»، قال: «خرجت و المرأة تمخض فأخبرت أنّها ولدت جاریة»، فقال النّبی صلی الله علیه و آله : الأرض تقلّها و السماء تظلّها، و اللّه یرزقها.(290)

مردی حضور رسول خدا آمد و نزد پیغمبر صلی الله علیه و آله ، شخص دیگری نیز بود. تازه وارد به او مژده نوزادی داد. رنگ آن مرد دگرگون شد. پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: «چه شد؟». آن مرد عرض کرد: «خیر است». فرمود: «بگو». عرض کرد: از خانه بیرون آمدم؛ در حالی که زنم دچار درد زایمان بود. به من خبر رسید که او دخترزاییده است. پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: زمین او را نگاهداری می کند، و آسمان، بدو سایه می افکند، و خدا به او روزی می رساند.

از این حدیث شریف، مطالبی را باید استفاده کرد: اوّل اینکه انسان باید

[194]

فرقی بین فرزندانش نگذارد؛ چه پسر باشند و چه دختر. همه مخلوق خداوند هستند و نعمتهای بسیار خوب خدای متعال. دیگر اینکه انسان نباید به فکر روزی فرزندانش باشد. در جایی که خداوند، موجودی را خلق کرده و از این سفره الهی، تمام مخلوقات بهره مند هستند، روزی این کودک را هم در نظر گرفته و فرقی نمی کند؛ فرزند چه پسر باشد و چه دختر. رازق، خالق یکتاست. انسان اگر به خدا توکل داشته باشد و فرمان الهی را اجرا کند، خداوند متعال، روزی او را بدون اینکه خود او بداند، می رساند:

... وَ مَنْ یتَّقِ اللّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً * وَ یرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لایحْتَسِبُ وَ مَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ... .(291)

و هر کس پرهیزگار شود، خداوند، راه را بر او می گشاید و از جایی که گمان نمی برد، به او روزی عطا می کند، و هر که بر خدا توکل کند، خداوند او را کفایت خواهد کرد.

سکونی می گوید:

دخلت علی أبی عبدالله علیه السلام و أنا مغموم مکروب، فقال لی: «یا سکونی! ممّء غمّک؟»، قلت: «ولدت لی أبنة»، فقال: «یا سکونی! علی الأرض تقلّها و علی اللّه رزقها، تعیش فی غیر أجلک و تأکل من غیر رزقک، فسری و اللّه عنّی»، فقال لی: «ما سمّیتها؟» قلت: «فاطمة»، قال: آه! آه!

بر امام صادق علیه السلام وارد شدم، در حالی که غمناک و ناراحت بودم. فرمود: «سکونی از چه ناراحتی؟». عرض کردم:

[195]

«دختری برایم به دنیا آمده است»، امام علیه السلام فرمود: «سکونی! سنگینی بچّه بر زمین است و روزی او بر خداست و برای خاطر او از عمر و روزی تو کم نمی شود». در اثر فرمایش امام علیه السلام ناراحتی از من برطرف شد. امام علیه السلام فرمود: «اسم دختررا چه گذاشته ای؟». عرض کرد: «فاطمه»، حضرت وقتی نام فاطمه را شنید، به خاطر مصائب و شدایدی که برای جدّه اش حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام پیش آمده بود، ناراحت شد.

همچنین در روایات، اشاره شده که انسان وقتی وارد منزل می شود، با هدیه و تحفه داخل منزل شود و مخصوصاً برای دخترانش هدیه ببرد. ابن عباس از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده است:

قال رسول الله صلی الله علیه و آله : من دخل السوق فاشتری تحفة فحملها الی عیاله کان کحامل صدقة الی قوم محاویج و لیبدأ بالأناث قبل الذکور فانّ من فرَّح ابنته فکأنّما اعتق رقبة من ولد إسماعیل...(292)

ابن عباس از رسول اکرم صلی الله علیه و آله روایت کرده که فرمود: هر کس تحفه ای بخرد و برای خانواده خود ببرد، اجر او در پیشگاه خداوند، مانند کسی است که به مستمندان کمک کرده باشد؛ و در تقسیم تحفه ها، اوّل به دخترها بدهید و سپس به پسرها، و آن کس که دخترخردسال خود را مسرور کند، اجر آزاد کردن بنده ای از فرزندان اسماعیل را دارد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:

[196]

نعم الولد البنات المخدّرات من کانت عنده واحدة جعلها اللّه له سترا من النار و من کانت عنده اثنتان أدخله الله بها الجنة.(293)

خوب فرزندانی اند دختران پرده نشین. آن کسی که دارای یک دخترباشد، او حجابی است برای پدر و مادرش از آتش، و هر کسی که دارای دو دخترباشد، خدا به واسطه آن دو او را وارد بهشت گرداند.

امام صادق علیه السلام می گوید:

البنات حسنات و البنون نعمة، و الحسنات یثاب علیها، و النّعمة یسئل عنها.(294)

دختران، حسنات هستند و پسران، نعمت هستند. و بر حسنات، ثواب داده می شود و از نعمتها سؤال می شود.

در روایتی آمده است:

و بشّر النّبی صلی الله علیه و آله بابنة فنظر فی وجوه أصحابه، فرأی الکراهة فیهم، فقال: ما لکم؟ ریحانة أشمّها و رزقها علی اللّه عزّوجلّ و کان صلی الله علیه و آله أبابنات.(295)

به رسول خدا صلی الله علیه و آله بشارت دختردادند. پیامبر صلی الله علیه و آله به صورت اصحاب خود نگاه کرد. چهره آنان را افسرده و غمگین دید. فرمود: چرا غمناک هستید؟ دختر گُلی است که او را می بویم و رزق و روزی او با خداست، و پیامبر صلی الله علیه و آله پدر

[197]

دختران بوده است.

امام صادق علیه السلام می فرماید:

انّ ابراهیم علیه السلام سئل ربّه أن یرزقه ابنة تبکیه و تندبه بعد الموت.(296)

حضرت ابراهیم علیه السلام از خدا دخترطلب کرد تا بعد از مرگش برای او بگرید و نوحه سرایی کند.

پدران و مادران توجّه داشته باشند که فرزند، چه پسر باشد یا دختر، مخلوق خداست و از نعمتهای بسیار مبارک ایزد خالق. باید در مقابل این نعمت بیکران سپاسگزاری کرد و سلامتی فرزند را خواه پسر باشد یا دختر، از خدا خواست. در کافی آمده است:

کان علی بن الحسین علیه السلام اذا بشّر بالولد لم یسئل أذکر هو أم أنثی حتّی یقول: أسوّی فان کان سویا قال: الحمد للّه الذی لم یخلق منّی شیئاً مشوهاً.(297)

سیره و اخلاق امام سجاد علیه السلام بر این بود که اگر به ایشان بشارتِ تولّد فرزندی را می دادند، سؤال نمی کرد که آیا فرزند پسر است یا دختر؛ بلکه می فرمود که آیا سالم است، و اگر خبر سلامت را می دادند می فرمود: سپاس، خداوندی را سزاست که از من فرزندی ناقص به دنیا نیامده است.

از امام صادق علیه السلام درباره آیه: «وَ جَعَلَ لَکمْ مِنْ أزْواجِکمْ بَنینَ وَ حَفَدَةً»(298) سؤال کردند. فرمود: الحفدة بنو البنت و نحن حفدة رسول الله صلی الله علیه و آله .

288 - سوره نحل (16)، آیه 58 - 59.289 - سوره تکویر (81)، آیه 9.290 - وسائل الشیعة، کتاب النکاح، أبواب أحکام الأولاد، باب 5، ح 2؛ روضة المتقین، ج 8 (کتاب النکاح)، ص 594.291 - سوره طلاق (65)، آیه 2 - 3.292 - وسائل الشیعة، کتاب النکاح، ابواب النفقات، باب 3، ح 1، ص 227.293 - همان.294 - وسائل الشیعة، أبواب أحکام الأولاد، باب 5، ح 7.295 - همان، ح 5.296 - همان، باب 4، ح 1.297 - همان، باب 37.298 - سوره نحل (16)، آیه 71.

[ بازدید : 73 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

فرآیند توجه و تمرکز در کودکان به تکامل سیستم عصبی، حواس و هوش بستگی دارد. لذا برای بررسی این مشکل باید به هریک از عوامل ذکر شده جداگانه پرداخت. تشخیص علت کم توجهی در کودکان بهتر است در تیم توانبخشی و با حضور متخصصان و کارشناسان صورت گیرد. سپس هریک از روش های دارو درمانی، روان شناسی، کاردرمانی و گفتار درمانی وارد عمل خواهد شد. در این مبحث سعی شده است که راهکارهایی برای بهبود اختلال توجه و تمرکز کودکان که قابل اجرا توسط والدین در منزل باشد، ارائه گردد:  تمرینات مربوط به افزایش میزان توجه و تمرکز  الف ـ پرورش حس بینایی  1-    از کودک بخواهید یک شی نورانی در حال حرکت را با چشم تعقیب کند. شی را در جهات مختلف به صورت صاف یا دورانی حرکت دهید. (به تدریج زمان تمرین را افزایش دهید)  2-    از کودک بخواهید به طور متناوب به دو شی دور و نزدیک که شما به او نشان می دهید، نگاه کند. (به تدریج زمان تمرین را افزایش دهید.)  3-    شما و فرزندتان مقابل هم ر وی زمین بنشینید، توپی را به سمت او بفرستید، از وی بخواهید پس از گرفتن توپ مجدداً آن را به شما بدهد و این کار را تکرار کنید.(به تدریج مدت زمان تمرین را افزایش دهید.)  4-    توپی را به یک نخ آویزان کنید و مقابل کودک بگیرید و از او بخواهید با دو دست و بعد با یک دست (به طور یک در میان) به توپ بزند.  5-    تعدادی مهره به کودک بدهید تا آن ها را بر اساس ترتیب خاص یا به صورت تصادفی به نخ بکشد.  6-    پنج شی مقابل کودک قرار دهید بعد جفت هرکدام از آن اشیاء را نیز یکی یکی به او بدهید تا کنار شی مثل خودش قرار دهد.  7-    تمرین فوق را با تصاویر مشابه، مهره  های رنگی یا اشکال هندسی مشابه انجام دهید. از هرکدام 4 مورد مقابل کودک بگذارید.  8-    متناوب چیدن مهره های رنگی را به کودک آموزش دهید. ابتدا از دو رنگ مهره شروع کنید و از کودک  بخواهید آن دو رنگ را یک درمیان بچینید(این کار را تا 5 مهره در رنگ های مختلفی ادامه دهید).  1.      مثال) در مرحله اول با دو رنگ مهره  2.      مهره قرمز، مهره آبی، مهره قرمز، مهره آبی….  9-    با سه مکعب یک رنگ طرح های ساده ای بسازید و مقابل کودک قرار بدهید بعد از او بخواهید با مکعب‌های خودش مشابه آن طرح را بسازد (به تدریج تعداد مکعب ها را اضافه کنید.)  10-                       حافظه بینایی کودک خود را به طریق زیر تقویت کنید:  3.      با سه مکعب ساده طرح ساده ای بسازید، 20 ثانیه فرصت دهید کودک نگاه کند بعد طرح را جمع کنید و از او بخواهید آن چه را به یاد دارد بسازد.  11-                       طرح های ساده ای به صورت ناقص روی کاغذ بکشید و از کودک بخواهید جزء حذف شده در تصاویر را تشخیص دهید. مثال: تصویر آدم بدون چشم، تصویر موش بدون دم  12-                       چهار تصویر روی کاغذ بکشید، به طوری که دو تا از تصاویر کاملاً شبیه باشند و از کودک بخواهید از بین 4 تصویر، دو تصویر مثل هم پیدا کرده و به شما نشان دهد.  13-                       چهار تصویر بر روی کاغذ بکشید به طوری که یک تصویر دیگر فرق داشته باشد. از کودک بخواهید تصویر نامشابه را پیدا کرده و به شما نشان دهد.  14-                       نقطه هایی را در یک خط صاف بکشید و از کودک بخواهید آن ها را با خط به هم وصل کند (ابتدا نقطه‌ها درشت و نزدیک به هم باشد بعد به تدریج نقطه ریزتر و فاصله دورتر شوند.)  15-                       دو خط موازی و با فاصله از هم بکشید و از کودک بخواهید با مداد، خطی از میان این راه عبور دهد به طوری که با دو خط کناری برخورد نکند( به تدریج فاصله دو خط کناری را کم کنید)  16-                       اشکال هندسی مختلف را در اندازه متوسط بکشید و از کودک بخواهید آن ها را با توجه به حاشیه شکل رنگ کند.  17-                       تمرین روی قیچی کردن طرح کشیده شده روی کاغذ(ابتدا خطوط صاف بعد خطوط منحنی و اشکال مختلف)  4.      ب ـ پرورش حس شنوایی  1-    جغجغه ای را به صدا در آورید و از کودک بخواهید هر وقت صدا شنید دستش را بالا ببرد(در حین انجام تمرین چشم های کودک را ببندید)  2-    جغجغه ای را به صدا در آورید و از کودک بخواهید جهت صدا را با دست به شما نشان دهد (در حین انجام چشم های کودک را ببندید)  3-    با کودک قرار بگذارید که فعالیتی را انجام دهد و به محض شنیدن صدای سوت آن کار را متوقف کند. به عنوان مثال در یک اتاق کودک پشت به شما راه برود و هر زمان صدای سوت را شنید بایستد مجدداً با فرمان شما شروع به حرکت کند و با شنیدن صدا متوقف شود.  4-    چند وسیله صدا ساز(به عنوان مثال سوت، جغجغه، سنتورک، شیپورو…) به صورت (2 عدد هر کدام) تهیه کنید. این وسایل را به کودک بدهید تا مدتی با آن ها بازی کند و با صدای هر کدام آشنا شود. سپس یک نمونه از وسایل را مقابل کودک بگذارید. خودتان پشت او قرار بگیرد و جفت دیگر هر وسیله را به صدا درآورید. از کودک بخواهید پس از شنیدن صدا وسیله مورد نظر را نشان دهد.  5-    تصویر چند حیوان را مقابل کودک بگذارید از کودک بخواهید که پس از شنیدن هر صدا (صدای حیوانات که نوار پخش می شود یا شما می گویید) تصویر مربوطه را نشان دهد.  6-    کلمه ای را با کودک قرار بگذارید تا هر زمان شنید دستش را بالا ببرد. شما کلمات مختلف را بگوئید و آن کلمه خاص را نیز به طور نامنظم در میان کلمات دیگر بگوئید.  7-    داستان کوتاهی را برای کودک تعریف کنید و بعد بلافاصله از متن داستان سوالاتی را از او بپرسید(به تدریج بین تعریف داستان و پرسش از متن فاصله بیندازید تا کودک مجبور شود اطلاعات را در حافظه نگه دارد.  8-    حافظه شنوایی کودک خود را به شیوه زیر تقویت کنید.  5.      دو کلمه بدون ربط(مثال: هلو ؛ مداد) به کودک بگوئید و از او بخواهید آن دو کلمه را به همان ترتیب یعنی اول هلو بعد مداد ) بعد از شما تکرار کند. در هر مرحله پس از اینکه کودک موفق شد کلمات را به طور صحیح بعد از شما تکرار کند، یک کلمه به تعدا د کلمات خود اضافه کنید(در آخرین مرحله کودک باید بتواند 5 کلمه را عیناً بعد از شما و با ترتیب صحیح تکرار کند)  6.      ج) پرسش حس لامسه  1-    از کودک بخواهید چشمهایش را ببیدد و اشیایی را در دست او قرار دهید تا بر اساس زبری یا صافی آن ها را به دو دسته تقسیم کند.  2-    مشابه تمرین فوق را با اشیا سرد و گرم انجام دهید.  3-    از کودک بخواهید چشمهایش را ببندد و دو شی به طور همزمان در دست های او قرار دهید. کودک باید پس از لمس اشیاء بگوید آنها مثل هم هستند یا متفاوتند.  4-    از کودک بخواهید چشمهایش را ببندد، اشیا آشنا و موجود در منزل را یکی یکی در دست او بگذارید و بخواهید پس از لمس هر وسیله، نام آن ها را بگوید.  5-    اشکال هندسی پلاستیکی را در دست کودک قرار دهید و از او بخواهید شکل را لمس کند و طرح آن را روی کاغذ بکشد(در مرحله لمس شی باید چشم های کودک بسته باشد)   

[ بازدید : 78 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]

طبیعت در هر فصل از سال، لباسی متفاوت به تن می کند. در زمستان لباس سفید پوشیده است. هر چند به دلیل آلودگی هوا در اکثر مناطق تهران برف نمی بارد و یا اگر ببارد، سریع آب می شود و فرصت بازی به بچه ها نمی دهد.

همه ما خاطرات شیرینی از برف بازی های دوران کودکی خود داریم. پس سعی کنید برای فرزندان خود نیز این فرصت را به هر طریقی که می شود فراهم کنید. رفتن به یک تور برف بازی کودکان، و یا رفتن به یکی از پارک های شمال شهر در روزهای برفی شاید راهکار مناسبی باشد.

 اول از همه خواهش می کنم فقط لباس های گرم خود را با خود بردارید، و "نکن، سرما میخوری" را در خانه جا بگذارید. تا آخر زمستان بازی هایی به شما معرفی خواهیم کرد. که می توانید با کودک خود بازی کنید. البته برخی بازی ها، نشستنی و  برای استراحت در گرمای خانه پس از اتمام برف بازی است. اگر با همسایه یا دوست خود که کودکی دارد به برف بازی بروید نیز که واقعا بی نظیر خواهد بود.

معمولا وقتی عبارت برف بازی را می شنوید، پرتاب گلوله برفی به سمت هم اولین چیزی است که برای شما تداعی می شود. شاید حتی در قسمت چشم یا لپ خود ناخوآگاه سوزشی حس کنید که یادگار خاطرات شیرین برف بازی کودکی است. شاید دوست داشته باشید فرند شما نیز این حس را تجربه کند و یا اینکه نگران باشید. بله، پرتاب گلوله برفی به سمت همدیگر می تواند خطرناک باشد، خصوصا اگر با چشم تماس پیدا کند و نگرانی شما قابل درک است. به همین دلیل می توانید به جای نشانه گیری افراد، هدف دیگری به کودک خود ارائه دهید. و با او در این بازی همراه شوید. بازی چند نفره همیشه لذت بخش تر از بازی فردی است.

محدوده سنی: +3 سال

تعداد نفرات: نامحدود

وسایل مورد نیاز: مقوا، روبان، ماژیک یا فقط یک تکه چوب

روش بازی:

1.      روش اول: به کمک یک تکه چوب و یا پای خود یک دایره روی برف ها بکشید. با فاصله از دایره بایستید و گلوله ها برفی را داخل آن پرتاب کنید. (هر قدر سن کودک کمتر است دایره هدف باید بزرگتر باشد و فاصله او با دایره کمتر باشد). سعی کنید با هم دایره را پر کنید و قسمت های خالی دایره را نشانه گیری کنید. هنگامی که دایره پر شد، همه برنده شده اند.

2.      روش دوم: روی یک مقوا دایره های تو در تو هدف گیری (مانند سیبل تیراندازی با کمان) بکشید و برای هر کدام امتیازی تعیین کنید. و به کمک یک روبان آن را آویزان کنید. امتیاز ها را یادداشت کنید. هر کس بتواند رکورد قبلی خود را در دور دوم و سوم و ...بعدی بازی بشکند، برنده است.

کارکردها:

• هماهنگی چشم و دست
• دقت، توجه، تمرکز
• مهارت های حرکتی درشت
• بازی مشارکتی
• به بازی

 

 

[ بازدید : 82 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]