شما در حال مشاهده نسخه موبایل وبلاگ

اتلیه تخصصی کودک روناک

هستید، برای مشاهده نسخه اصلی [اینجا] کلیک کنید.

آیا آدامس برای کودکان مضر است؟

کودکان به این مساله که آدامس تنها برای جویدن است نه قورت دادن آگاهی نداشته و بیشتر اوقات پس از آنکه مقداری آدامس جویدند و طعم و مزه اولیه آن از بین رفت آن را قورت می دهند!

کودکان عاشق جویدن آدامس هستند پس به جای محروم کردن آنها از خریدن آدامس میتوانیم نحوه خوردن آن رادر کودکان را مدیریت کنیم.

آیا آدامس برای کودکان مضر است؟

این روزها آدامسهایی در فروشگاهها فروخته می شود که نه تنها فاقد قند بوده بلکه فلورایدار هستند و حتی گاهی ضد پوسیدگی دندان! پس اولین گام این است که به جای آدامسهای معمولی از انواع مذکور تهیه کنیم.

آدامسهای بدون قند یا به اصطلاح Suger free در اصل بدون قند یا شکر نیستند بلکه در تولید آنها از شیرین کننده های مصنوعی استفاده می شود. این شیرین کننده ها توسط باکتریهایی که سبب پوسیدگی دندان می شود تخمیر نشده بنابراین در دهان تولید اسید نمی کنند.

تاثیر برنامه های کارتونی روی رفتار کودکان

امروزه، کانال های تلویزیونی وجود دارد که بدون توقف کارتون پخش میکنند. این تاثیرات مثبت و منفی بر رفتار کودکان دارد.

به طور کلی اغلب کودکان کارتون ها را 41 درصد برای سرگرمی 17 درصد برای یادگیری و 23 درصد برای عمل میبینند.

نتایج نشان می دهد که کودکانانی که کارتون تماشا می کنند، سطح بالایی از مهارت های زبان و پیشرفت شناختی را نشان می دهند، اما برخی از کودکان رفتارهای خشونت آمیز با خواهر و برادر و دوستان خود نشان می دهند.
بعضی از کودکان رفتارهای ضد اجتماعی نیز نشان می دهند، چرا که برای مدت طولانی در مقابل تلویزیون قرار دارند.
کودکان از کارتن تقلید می کنند؛ و در زندگی واقعی خود بیش از حد خیال بافی می کنند (70٪).
محتوای کارتون آنها را در دستیابی به ارزش های اخلاقی و اجتماعی نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
آنها میبینند که دارای تمایز جنسیتی با خواهر و برادر خوددارند.

گاهی اوقات، رفتارهای خشونت آمیز با خواهر و برادران خود را نشان می دهند و در واقع فکر می کنند بامزه هستند؛

آنها اغلب رابطه تام و جری با همسالان و خواهر و برادران خود را تقلید می کنند و به نظر می رسد صحنه بسیار ناخوشایند است.

کارتونیست ها باید کاریکاتورهای طراحی محتاطانه داشته باشند،
پدر و مادر باید به رفتار کودکان ، فعالیت ها و محتوای کارتونی توجه کنند - که بخش جدایی ناپذیر زندگی آنها است - به طوری که ممکن است به آنها کمک کند در صورت نیاز به کمک
تغییر محتوا، در زمان تماشای کارتون، ورزش در فضای باز، جلسه
مردم و سایر فعالیت های اجتماعی و غیره تعادل برقرار کنند.

جملاتی برای آرام کردن کودک پرخاشگر

مدیریت خشم، مهارتی است که هر نوع بچه ای از آن نفع می برد

فرقی نمی کند کودک شما درمواجهه با چیزی که باب میلش نیست به آرامی واکنش نشان دهد یا در بهترین حالت، مثل ترقه منفجر شود، مدیریت خشم، مهارتی است که هر نوع بچه ای از آن نفع می برد.

ما به عنوان والدین با کنترل احساسات خودمان در برابر طغیان های خشم مان، می توانیم اساس و شالوده ی فراگیری این مهارت مهم را برای فرزندان مان بنا کنیم. این بار که با کج خلقی ها و بهانه گیری های کودک نوپای تان و یا شانه بالا انداختن فرزند نوجوان تان روبرو شدید با بکار بردن یکی از عبارات زیر، بهترین قدم را به جلو بردارید:

نگویید : اینقدر همه چیز را پرت نکن!

بگویید: وقتی اسباب بازی هایت را پرت می کنی من فکر می کنم دوست نداری با آنها بازی کنی. آیا این طور است؟ این تکنیک گوینده/شنونده، برای کمک به ارتباط دهی احساسات به شیوه ای غیررودررویی است. این شیوه نه تنها مسیرهای گفتگو را باز نگه می دارد بلکه شما الگویی می شوید برای این که نشان دهید موقعیت پیش آمده از نگاه شما چگونه است، در نتیجه کودک شما فرصت این را پیدا می کند تا حادثه پیش آمده را مجددا از نگاه خودش و با زاویه ای دیگر بازبینی کند.

نگویید: بچه های خوب این کار را نمی کنند!

بگویید: لازم است چکار کنی تا برای بیرون رفتن آماده شوی؟ به بچه ها اجازه دهید به پروسه های تغییر و گزار در زندگی شان فکر کنند. این کمک می کند تا از جنگ و جدال دور بمانید.

بگویید: بچه های خوب و حتی بزرگ ترها هم گاهی عصبانی می شوند، اشکالی ندارد، این عصبانیت هم خواهد گذشت. بگذارید روراست باشیم. بچه های شما هرچقدر بزرگ تر شوند، با مشکلات بزرگ تری هم مواجه خواهند شد، و احساسات شدیدتری هم خواهند داشت. این که به آنها بگویید بچه های خوب یا کسی که بزرگ شده عصبانی نمی شود، خسته نمی شود یا مضطرب نمی شود واقعا دروغ است. همچنین باعث می شود بچه ها احساسات شان را سرکوب کنند و مانع جریانات احساسات شان به شیوه ای سالم شوند.

نگویید : عصبانی نشو!

بگویید: من هم گاهی عصبانی می شوم. بیا شعار جنگی مان را فریاد بزنیم تا خشم مان مهار شود. تحقیقی جدید نشان می دهد وقتی جسم مان آسیبی می بیند ودرد داریم، فریاد زدن واقعا می تواند در رساندن پیام درد به مغز اختلال ایجاد کند، یعنی دردمان کمتر شود. شاید فرزندتان هنگام عصبانیت دردی نداشته باشد اما دادوبیداد کردن می تواند انرژی خشم را به شیوه ای بازی گونه رها نماید. با فرزندتان یک شعارجنگی انتخاب کنید تا در چنین شرایطی با صدای بلند ازآن استفاده نمایید، مثلا : آزااااااااااااااااادی!

برخورد با کودک پرخاشگر

والدین با کنترل احساسات خود در برابر خشم، این مهارت را به فرزندان آموزش می دهند

نگویید: جرأت نداری بزنی!

بگویید: اشکالی ندارد که عصبانی باشی، اما به تو اجازه نمی دهم به کسی آسیب بزنی. ما باید امنیت همدیگر را حفظ کنیم.این عبارت، این پیام جدی را می رساند که بروز عصبانیت ایرادی ندارد، اما واکنش فیزیکی ممنوع است. جداکردن این دو به کودک تان کمک می کند تا یاد بگیرد به همین شیوه رفتار کند.

نگویید: تو خیلی بدقلق و سرسخت شده ای!

بگویید: ای موضوع خیلی سخت و ناخوشایند است، می دانم؛ با هم حلش می کنیم. وقتی بچه ها سرسختی می کنند و کوتاه نمی آیند، خیلی همه است که دلیلش را بفهمیم. این عبارت، این ایده را تقویت می کند که شما هم درکنار او هستید نه مقابل او، و با هم طبق یک هدف پیش می روید.

نگویید: فهمیدم، باید در اتاقت تنها باشی!

بگویید: بیا از هم دور باشیم تا هردو آرام شویم. این عبارت، " تنها ماندن " را به " باهم بودن " بر می گرداند و اجازه می دهد به جای تنها ماندن، ارتباط دوباره ای برقرار شود.

نگویید: همین حالا دندان هایت را مسواک بزن!

بگویید: می خواهی اول دندان های عروسکت را مسواک بزنیم یا دندان های تو را؟ برای بچه های نوپا، کج خلقی و بهانه گیری شیوه ای برای کنترل کردن محیط شان است. شما با این عبارت به او حق انتخاب می دهید و در نتیجه احساس می کند تا حدودی کنترل دست اوست.

نگویید: شامت را بخور وگرنه گرسنه به رختخواب خواهی رفت!

بگویید: به نظرت چکار می توانیم بکنیم تا این غذا خوشمزه تر شود؟ این عبارت، مسئولیت پیداکردن راه حل را به دوش فرزندتان می گذارد.

نگویید: اتاقت نفرت انگیز است!

بچه های شما هرچقدر بزرگ تر شوند، با مشکلات بزرگ تری هم مواجه خواهند شد، و احساسات شدیدتری هم خواهند داشت. این که به آنها بگویید بچه های خوب یا کسی که بزرگ شده عصبانی نمی شود، خسته نمی شود یا مضطرب نمی شود واقعا دروغ است.

بگویید: به نظرت چطور است که همین الان باهم این قسمت کوچک از اتاقت را تمیز کنیم؟ من کمکت خواهم کرد. به جای متمرکز شدن بر کار سخت و ناخوشایند تمیز و مرتب کردن آن همه ریخت و پاش ، هدف را ساده سازی کنید، یعنی روی یک شروع ساده متمرکز شوید. شروع ساده ی یک کار سخت و نامطلوب می تواند نیرو و انگیزه ادامه ی آن را ایجاد کند.

نگویید: ما داریم میریم!

بگویید: لازم است چکار کنی تا برای بیرون رفتن آماده شوی؟ به بچه ها اجازه دهید به پروسه های تغییر و گزار در زندگی شان فکر کنند. این کمک می کند تا از جنگ و جدال دور بمانید و به آنها فرصت می دهد تا به مغزشان پیام دهند که درحال تغییر به سمت انجام فعالیت جدیدی هستند. همچنین وقتی قرار نیست واقعا بدون او خانه را ترک کنید، می توانید ادای این کار را درآورید.

نگویید: اینقدر ناله و نق نق نکن!

بگویید: یک بار دیگر با صدای عادی خودت حرفت را تکرار کن. گاهی بچه ها آه و ناله می کنند در حالی که خودشان هم نمی دانند چه می کنند. وقتی از آنها می خواهید حرف شان را مجددا با صدای عادی شان بگویند، به آنها یاد می دهید که " طرز " بیان شان اهمیت دارد.

نگویید: اینقدر شکایت نکن!

بگویید: من می فهمم چه می گویی. راه حلی داری؟این عبارت، مسئولیت را به فرزندتان محول می کند. این بار که فرزندتان بدون وقفه از مدرسه، شام، خواهروبرادرش، ... شکایت کرد، از او بخواهید فکرش را بکار بگیرد و راه حل ارائه دهد. به او یادآوری کنید هر راه حلی به ذهنش می رسد بگوید، فرقی نمی کند چه باشد.

کودک شما برای رشد و بالندگی به چه چیزهایی نیاز دارد؟

تحقيقات نشان داده اند كه مهمترين فاكتورهاي لازم براي رشد كودك ، همان چيزهايي هستند كه ما همواره مي دانسته ايم: عشق، توجه و مراقبتهاي اوليه، مهمترين مواردي هستند كه كودك شما مي خواهد و بدانها نياز دارد. براي كمك به كودك جهت شكوفا كردن حداكثر تواناييهاي بالقوه اش، هشت مورد زير را رعايت كنيد:

1- عشق خود را به او نشان دهيد؛

اين توصيه، بديهي و در عين حال صحيح است: كودكان براي زندگي به عشق نياز دارند. حمايت و مراقبت عاطفي شما، مبنايي مطمئن را براي كودك فراهم مي سازد تا بتواند در دنياي اطرافش، با اطمينان خاطر به جستجو بپردازد. اين مورد، صرفا يك توصيه احساسي نيست؛ شواهد علمي محكمي وجود دارند كه نشان مي دهند ابراز عشق، توجه و محبت در سالهاي اول زندگي كودك، تاثير مستقيم و قابل توجهي بر رشد فيزيكي، روحي و عاطفي كودك دارد. ابراز علاقه و روابط عاشقانه حتي موجب رشد مغز كودك مي شوند.

چگونه مي توانيد عشق و علاقه خود را به كودك نشان دهيد؟ در هر فرصتي او را در آغوش بگيريد، نوازش كنيد، تشويق نمائيد، به حرفهايش گوش دهيد و با او بازي كنيد. همچنين هرگاه كودك شما به آرامش و توجه نياز دارد، بايد به اين نياز او نيز پاسخ دهيد؛ برخلاف باور عامه، متخصصين معتقدند كه ابراز عشق، موجب لوس شدن كودك نمي شود. بهتر است هر وقت كودك شما آشفته يا مضطرب است، در كنار او باشيد و به او كمك كنيد، زيرا اين كار موجب مي شود كه احساس اعتماد كند و همچنين پيوند عاطفي قدرتمندي بين شما شكل گيرد. همچنين توجه به نياز كودك براي مورد توجه واقع شدن، در زمان شادي و خوشحالي او نيز بسيار اهميت دارد.

2- به نيازهاي اوليه كودك خود توجه كنيد؛

براي اينكه كودك بتواند تمام انرژي خود را صرف يادگيري و رشد كند، بايد تغذيه اي مناسب داشته باشد؛ رژيمهاي غذايي كه سطح پروتئين، ويتامين و مواد معدني در آنها بسيار پايين باشد، همچنين ميزان كالري آنها بسيار كم يا بسيار زياد باشد، ممكن است سرعت رشد كودك را كاهش داده يا حتي بر ضريب هوشي او، تاثير منفي بگذارد. همچنين او بايد سالم بوده، استراحت كافي داشته و احساس آرامش كند؛ اگر پوشك او براي مدتي طولاني تعويض نشود يا او به عفونت گوش مبتلا شود، مقدار زيادي از انرژي خود را از دست مي دهد.

براي اطمينان از سلامتي كودك ، معاينات منظم پزشكي را فراموش نكنيد، واكسيناسيون او را بطور مرتب انجام دهيد و مراقب باشيد كه او به اندازه كافي بخوابد. در مرحله خواب REM (مرحله اي از خواب كه شامل حركات سريع چشم است)، سلولهاي مغزي كودك ، پيوندهاي عصبي مهمي را بين هم برقرار مي كنند. اين پيوندهاي عصبي كه سيناپس ناميده مي شوند، در واقع مسيرهاي عصبي هستند كه امكان يادگيري، حركت و فكر كردن را براي كودك فراهم مي كنند. سيناپسها نقشي كليدي در درك كودك از آنچه در دنياي اطراف خود مي بيند، مي شنود، مي چشَد، و لمس و بو مي كند، دارند. اگر در مورد الگوي خواب يا خوراك كودك خود نگران هستيد، با پزشك او صحبت كنيد.

3- با كودك خود حرف بزنيد؛

تحقيقات نشان مي دهند كودكاني كه والدين آنها در دوران خردسالي با آنها زياد حرف مي زده اند، ضريب هوشي بالاتر و دامنه لغات وسيع تري (در مقايسه با كودكاني كه والدين آنها، زمان زيادي را براي حرف زدن با نوزادانشان اختصاص نمي داده اند) دارند.

اگر نمي دانيد كه در مورد چه چيزي با كودك خود حرف بزنيد، يا فرزند شما هنوز آنقدر بزرگ نشده است كه بتواند با شما صحبت كند، مي توانيد كارهايي را كه انجام مي دهيد براي او توضيح دهيد: «مامان داره آب گرم توي وان حمام مي ريزه تا تو رو تميز كنه». از حرف زدن به زبان كودك (زدن حرفهاي نامفهوم و بي معني) خودداري كنيد. كودك شما تنها در صورتي مي تواند مهارتهاي زباني را به خوبي فرا بگيرد كه شما به درستي با او صحبت كنيد.

4- براي كودك خود كتاب بخوانيد؛

پس از حرف زدن، كتاب خواندن با صداي بلند براي كودك يكي از مهمترين كارهايي است كه مي توانيد براي افزايش دامنه لغات او، تحريك تخيلات و تصورات او و ارتقاي مهارتهاي زباني او انجام دهيد. در اين حالت شما امكان برقراري ارتباط نزديكتر با كودك و افزايش مهارتهاي اجتماعي او را نيز داريد.

كارشناسان خواندن كتاب با صداي بلند به صورت روزانه را توصيه مي كند. البته لازم نيست كه همواره از كتابهاي كودكان استفاده كنيد. حتي اگر در حال مطالعه يك مجله يا روزنامه هم هستيد، آن را با صداي بلند بخوانيد تا كودك شما نيز از شنيدن آن لذت ببرد.


5- حواس پنج گانه او را تحريك كنيد؛

افراد، مكانها و اشيا بايد در برابر ديد كودك شما قرار گيرند تا او بتواند در مورد آنها اطلاعات كسب كند. هر رابطه اي كه او با محيط اطرافش برقرار مي كند، اطلاعات جديدي پيرامون محيط اطراف و وضعيت خودش در اين محيط، به او مي دهد. مطالعات نشان مي دهند كودكاني كه در يك محيط غني (پُر از چيزهاي جديد كه تجربه هاي جديدي را براي كودك فراهم آورده و حواس او را تحريك كند) رشد مي كنند، مغز فعالتر و بزرگتري دارند (نسبت به كودكاني كه در محيطي زندگي مي كنند كه تحريكات حسي كافي در آنها وجود ندارد.)

البته شما نبايد حواس كودك را بيست و چهار ساعته بمباران كنيد، همچنين نبايد همه حواس او را يكباره تحريك كنيد؛ زيرا كودك ممكن است دچار "تحريك بيش از حد" شود. شما صرفا بايد اين امكان را براي كودك فراهم كنيد كه اسباب بازيها و اشيا مختلفي را تجربه كند. اشيا و اسباب بازيها را با شكلها، رنگها، صداها و وزنهاي مختلف براي او انتخاب كنيد. بازيهاي تعاملي و موزيكال را با همديگر انجام دهيد، با هم براي خريد برويد، و اجازه دهيد كه كودك شما با افراد جديد برخورد كند. حتي ساده ترين كارهاي روزمره نيز مي تواند مغز او را براي رشد بيشتر، تحريك كند.

همچنين بايد موقعيت و فضاي كافي جهت جستجو و گشت زدن در محيط اطراف را براي كودك خود فراهم كنيد. كودكان به فضاي كافي براي حركت چهار دست و پا، راه رفتن و دويدن نياز دارند تا بتوانند ماهيچه هاي خود را تقويت كنند، تعادل مناسب براي بدن خود را به دست آورند و اعضاي خود را با يكديگر هماهنگ كنند. همچنين جستجوي آزادانه در محيطهاي امن (كه همواره با "نه"، "نكن" و "به اين دست نزن" مواجه نشوند) نيز مي تواند براي آنها بسيار مفيد باشد. خانه خود (يا حداقل اطاقهاي عمومي آن) را براي كودك ايمن كنيد. اشياء خطرناك را از دسترس كودك دور كرده و چيزهاي بي خطر و جالب به او بدهيد. مثلا، از قفل كودك بر روي همه كابينتهاي آشپزخانه استفاده كنيد، اما در يكي از كابينتها را آزاد بگذاريد و كاسه ها ي پلاستيكي، قاشقهاي چوبي، و قوري و ماهيتابه هايي را كه بازي با آنها براي كودك شما بي خطر است، در اين كابينت قرار دهيد.

6- بازيهاي جديد و هيجان انگيزي براي كودك تدارك ببينيد كه كمي پيچيده بوده و استفاده از آنها به كمي تلاش نياز دارد؛

شما نبايد با خريدن اسباب بازيها و اشيائي كه استفاده از آنها فراتر از توان و مهارتهاي فعلي كودك شماست، او را نااميد و سرخورده كنيد؛ اما اندكي كشمكش و تلاش هم مي تواند كمك بزرگي براي رشد فردي او باشد. هرگاه كودك شما نتواند يك كار را به سادگي انجام دهد، سعي خواهد كرد راه جديدي براي انجام دادن آن پيدا كند. در واقع اين كار به "فرآيند حل مساله" شبيه است كه منجر به افزايش مهارتهاي ذهني او و بهتر شدن عملكرد مغز او مي شود. مثلا اگر او در حال تلاش براي باز كردن در يك جعبه است، فورا به كمك او نرويد. اجازه بدهيد او تلاش خود را بكند. اگر او در اينكار موفق نبود يا خسته شد ، به او نشان بدهيد كه در جعبه چگونه باز مي شود، اما سپس يك جعبه در بسته ديگر در اختيارش بگذاريد تا او مجددا براي باز كردن آن تلاش كند.

7- مراقب خودتان باشيد؛

والديني كه افسرده، مضطرب يا آشفته باشند معمولا نمي توانند به سرعت و با حساسيت به نيازهاي كودك خود پاسخ دهند. مطالعات نشان مي دهند كه الگوي فعاليت مغزي در كودكاني كه مادران آنها افسردگي مزمن و باليني داشته اند، غيرطبيعي بوده است و در نتيجه مي توان اين فرضيه را مطرح ساخت كه اين كودكان نيز از افسردگي رنج مي برده اند.

اگر احساس افسردگي يا خستگي مفرط مي كنيد، راهي براي تقسيم كارهاي منزل و مسووليتهاي مربوط به نگهداري از كودك يا همسر خود پيدا كنيد. اگر همسرتان با شما زندگي نمي كند، سعي كنيد همراه افرادي زندگي كنيد كه بتوانند حمايت و كمكهاي خود را به شما عرضه كنند. هر از چند گاهي نيز زماني را به خودتان اختصاص دهيد و جداي از كودك بگذرانيد. مادر يا پدر بودن (خصوصا يك مادر يا پدر وظيفه شناس و فعال بودن) بسيار خسته كننده است و شما بايد زماني را براي استراحت صرف كنيد تا بتوانيد براي ادامه زندگي آماده شويد.

8- يك گزينه مناسب براي نگهداري از كودك پيدا كنيد؛

اگر شما شاغل هستيد و نمي توانيد در طول روز از كودك خود مراقبت كنيد، يا اينكه به يك پرستار بچه نياز داريد، پيدا كردن يك گزينه مناسب و با كيفيت براي نگهداري از كودك ، عامل بسيار مهمي براي رشد سالم و مناسب كودك است. شما بايد كسي را پيدا كنيد كه زماني كه شما نمي توانيد از كودك مراقبت كنيد، همه موارد فوق را رعايت كند. گزينه مورد نظر شما (پرستار كودك ، يكي از اقوام يا مهدكودكهاي روزانه) بايد در اين زمينه باتجربه بوده، با مهرباني و لطافت از كودك مراقبت كرده و معتبر نيز باشد. ابراز علاقه واقعي به كودك و داشتن انرژي كافي براي كمك به كودك در جهت رشد و پيشرفت نيز بايد جزو ملاكهايي باشد كه مد نظر قرار مي دهيد.

5 توصیه برای پیشگیری از کم‌خونی؛ از بارداری تا شیرخوارگی

سلامتی فرزندان بیش از هر چیز برای پدر و مادرها اهمیت دارد. آنها حاضر هستند هر تلاشی انجام بدهند که فرزندشان از همه لحاظ تندرست و سلامت باشد. اما چه می‌شود که گاهی فرزند ما از ابتلای تولد با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند یا دچار مشکلات جسمی و سلامتی است؟ یکی از دلایل مهم به دوران بارداری مادر برمی‌گردد چرا که هسته اولیه جسم نوزاد در رحم مادر شکل گرفته و برخی کمبودها یا فاکتورهای ناسالم تحت تاثیر شرایط بارداری او ایجاد شده است. برای اینکه بدانیم چه عواملی باعث ایجاد کم‌خونی می‌شود و اینکه چه کارهایی برای مقابله و پیشگیری با این شرایط وجود دارد با نرگس جوزدانی، کارشناس تغذیه مشورت می‌کنیم.

او در ابتدا با تاکید بر تغذیه صحیح و کافی مادر در دوران بارداری و اهمیت وزن‌گیری کافی جنین در این دوران می‌گوید: نوزادان عمده آهن را از طریق مادر و در دوران جنینی دریافت می‌کنند. این بدان معنی است که رژیم غذایی مادر در طول دوران بارداری بسیار مهم است. نوزادان نارس یا نوزادانی که با وزن کم به دنیا می‌آیند در معرض خطر کمبود آهن هستند و تحت نظر پزشک نیاز به دریافت مکمل آهن دارند.

این کارشناس تغذیه در مورد میزان نیاز نوزادان به آهن و منابعی که برای تامین آهن بدن نوزاد وجود دارد، توضیح می‌دهد: مادران باید توجه داشته باشند که نه تنها نوزادان، بلکه کودکان و نوجوانان نیز سیر رشد سریعی دارند که نیاز آنها را به آهن افزایش می‌دهد. میزان ذخیره آهن کودکان 6 ماهه تا یکساله به کمتر از نصف ذخایر 6 ماهه اول زندگی کاهش می‌یابد. کمبود آهن می تواند در اثر دریافت کم آهن از طریق رژیم غذایی و عدم استفاده از غذاهای غنی از آهن باشد. حدود 6 ماهگی حداقل دو وعده سرلاک یا انواع غذاهای غنی از آهن مخلوط با شیر مادر یا شیر خشک برای کودک توصیه می شود. پوره نرم گوشت نیز یکی از گزینه های مناسب برای معرفی غذای غنی از آهن به کودک است. دیر شروع کردن غذای کمکی یکی از دلایل شایع کمبود آهن در کودکان شش ماهه تا یکساله است.

نرگس جوزدانی، کارشناس تغذیه در مورد اینکه البته پیشگیری همیشه بهتر از درمان است، ؟؟؟ راهکار را به مادران پیشنهاد داد تا جلوی ایجاد کم‌خونی در فرزندشان را بگیرند.

پیشنهاداتی جهت پیشگیری از کمبود آهن در کودکان زیر یکسال:

1- همان طور که گفتیم دوران بارداری و تغذیه آن بسیار حائز اهمیت است. برای جلوگیری از کم‌خونی نوزاد ، مادر رژیم غذایی غنی از آهن در دوران بارداری داشته باشد. گوشت قرمز بهترین منبع آهن است.

2- مادر باید در دوران بارداری تست کم خونی را انجام دهد و در صورت تشخیص پزشک نسبت به کمبود آهن در بدن مادر، مکمل‌های آهن با دوز مشخص برای او مصرف شود.

3- بعد از تولد نوزاد بهتر است برای تغذیه او در ابتدا از شیر مادر یا در صورت نبود امکان، از شیرخشک‌های غنی از آهن استفاده شود.

4- مادران توجه داشته باشند که به کودکان زیر یکسال خود شیر گاو را به عنوان شیر اصلی ندهند.

5- در معرفی غذای جامد به کودک خود تاخیر نکنید و پایان شش ماهگی یا 180 روزگی کودک غذای کمکی را شروع کنید.

کمک به اطفال کم وزن با این غذاها

کودکان کم وزن با چه مواد غذایی باید تغذیه شوند والدین این اطفال از چه مواد غذایی باید برای آنها باید استفاده کنند توصیه های متخصصین کودکان در این زمینه چیست

برخی کودکان با شروع تغذیه تکمیلی با وجود اینکه خوب غذا می خورند اما خوب وزن نمی گیرند و از لحاظ ظاهری نیز کمی لاغر به نظر می رسند.اما ممکن است انرژی دریافتی روزانه کودک از میزان انرژی و جنب و جوش او کمتر باشد در این صورت پیشنهاد می کنیم غذای کودک خود را به شیوه ای که ذکر میشود تغییر دهید.


روش مقوی کردن غذای کودکان کم وزن

آب جوشیده شده خنک بهمراه ۱۵ قطره آهن را در برنامه غذایی کودک قرار دهید.

انرژی مواد تغذیه ای تکمیلی کودک را بوسیله اضافه کردن آرد یا روغن مایع یا جوانه غلات بیشتر کنید.

روزانه حداقل ۵ وعده غذای کمکی به علاوه شیر مادر،به نوزاد بالای شش ماه خود بدهید.

در هر وعده غذایی کودک کمی روغن مایع یا کره آب شده تقریبا یک تا ۲ قاشق مربا خوری اضافه کنید.

می توانید برای مقوی کردن غذای کودکان از جوانه ماش یا جوانه گندم یا پودر جوانه غلات در سوپ کودک نیز استفاده کنید. زیرا علاوه بر اینکه سرشار از ویتامین های گروه ب و ث می باشند به هضم بهتر غذای کودک نیزکمک می کنند.

می توان از کمی آرد برنج یا گندم (در ماههای بالاتر)، شیر(پاستوریزه جوشیده بالای یکسال)و کره را مخلوط کنید و بهم بزنید و گرم کنید (مانند سس سفید)و به سوپ شیرخوار بیافزایید هم باعث طعم بهتر سوپ می شود و هم رنگ و لعاب خاصی به سوپ میدهد و نیز انرژی آنرا زیاد می کند.

همچنین می توان، پودر جوانه گندم ، جو پرک و یا بلغور گندم را له کرده و با مقدار کمی شکر ،‌ شیر(پاستوریزه جوشیده )و بهمراه دو قاشق روغن یا کره بپزید و در حجم کم (یک یا دوقاشق)و در دفعات بیشتر به شیرخوار بدهید.

در حدود ۱۱ ماهگی در صورت نداشتن آلرژی در کودکان می توان مقدار خامه پاستوریزه به سوپ کودکان اضافه نمود.

اگر کودکی زرده تخم مرغ پخته شده را نمی خورد میشود آنرا با مقداری کره و آب مرغ مخلوط و نرم نمایید و به او بدهید و یا به سوپ او اضافه کنید.

همچنین زرده تخم مرغ را می توانید رنده کرده و در سوپ کودک و یا پوره میوه و سبزیجات (هر مدل پوره ای که درست می کنید) بریزید.

همینطور به تکه های کوچک شده سیب زمینی که پخته شده است و پوست آن جدا شده کمی کره بزنید و اجازه بدهید که شیرخوار با دستان خودش آنرا برداشته و بخورد.

سعی کنید در درست کردن سوپ یا کته از گوشت با استخوان استفاده کنید ، مانند ران مرغ و یا ماهیچه گوسفندی تا مواد معدنی و چربیی بیشتر به بدن نوزاد برسد.

شما می توانید چندین قلم گوسفندی یا یک قلم گوساله را جداگانه پخته ، چربی اضافی آن را بگیرید و عصاره آنرا بمدت کوتاه (در یخچال) و زمان طولانیتر (در فریزر) نگهداری نمایید و به هر وعده غذا و یا سوپ کودک ،کودک دو قاشق غذاخوری از این عصاره را اضافه کنید.

اگر کودکتان دچار کم وزنی می باشد افزودن حبوبات را به غذایش بتعویق بیاندازید (یعنی پس از ۱۰ ماهگی) چون حبوبات حجم زیادی از معده را اشغال می کنند اما پس از ۱۰ ماهگی، حبوبات را خیس کنید، پوست بکنید و آنها را آرد کنید و هر دفعه یک قاشق چایخوری پودر حبوبات را بهمراه کره به سوپ کودکتان اضافه کنید.

اضافه نمودن آب غلیظ شده ران مرغ یا تکه های ران مرغ که خوب پخته شده و همینطور جوانه گندم، آرد یا پودر بادام خام، کنجد، مغز تخمه آفتابگردان به غذای کودک سبب رشد بهتر او می شود.

برای بهتر شدن عطر و طعم غذا میتوانید از آب لیموترش تازه، آب نارنج تازه،و همینطور سبزی معطر پودر شده استفاده کنید.

برای تهیه کته برای کودکان کم وزن بهتر است از آب مرغ یا گوشت به جای آب استفاده شود.

یک یا دو خرما را پوست بکنید، هسته اش را دربیاورید و خرما را درمقداری آب حل کنید و بعنوان دسر به شیرخوار دهید.

مقداری آرد (برنج یا گندم )را در روغن تفت دهید به اندازه ای که کمی به زردی بخورد و حالت خامی خود را از دست دهد مقدار کمی شکر حل شده و چند قطره گلاب را به آن اضافه کنید (مانند حلوا) و آنرا بعنوان میان وعده به کودک خود بدهید استفاده کنید.

آبمیوه به میزان زیاد و یا شیرینی و شکلات و بستنی قبل از غذا، سبب کم اشتهایی کودک میشود و رشد او را به خطر می اندازد.

از افزودن نمک به غذا در سر میز یا سفره به غذای کودک مخصوصا کودکان زیر یکسال جداً خودداری گردد.اما برای کودکان که دچار ایست یا افت وزن خود هستند و غذای کاملاً بی نمک خود را نمیخورند هنگام تهیه و طبخ غذا از مقدار بسیار کم نمک استفاده نمایید.

وب‌سایت نی‌نی یاری

کودک نابغه شما این ۱۰ نشانه را دارد؟!

بسیاری از پدران و مادران پیشاپیش رویای پیشرفت کودک خردسال خود را در سر می پرورانند اما بیشتر کودکان فقط از نظر والدین خود نابغه هستند. با وجود این برخی کودکان واقعا بااستعداد هستند؛ آیا کودک شما نیز جزء این گروه است؟ دستورالعمل های محدودی هستند که نبوغ و استعداد کودکان را نشان می دهند که در ادامه به ۱۰ مورد از آنها اشاره می شود:

دامنه لغات پیشرفته: این که کودک زود به حرف بیاید به تنهایی نمی تواند نشانه نبوغ و استعداد او باشد، اما اگر او از لغات و جملات پیشرفته استفاده کند، احتمالا به همان باهوشی است که فکرش را می کنید. یک کودک ۲ ساله معمولی می تواند جمله ای مانند «یک سگ آنجاست» را به زبان بیاورد اما یک کودک نابغه این جمله را می گوید: «یک سگ قهوه ای در حیاط پشتی است و دارد گل ها را بو می کند

درک مفاهیم پیچیده: کودکان بسیار باهوش می توانند مفاهیم پیچیده را درک کنند، از روابط گوناگون سر در بیاورند و انتزاعی فکر کنند. آنها مشکلات را عمیقا می فهمند و به راه حل ها می اندیشند.

توجه به جزئیات: یک کودک نابغه اشتیاق فراوانی نسبت به جزئیات نشان می دهد. کودکان بزرگ تر ممکن است بخواهند درباره جزئیات و چگونگی عملکرد یک وسیله اطلاعاتی داشته باشند اما یک کودک خردسال نابغه می تواند یک اسباب بازی را دقیقا سر جای خودش قرار دهد و اگر چیزی در جای اصلی خودش قرار نگرفته باشد، متوجه می شود.

طیف وسیع علاقه مندی ها: کودکان با استعداد به موضوعات گوناگونی علاقه نشان می دهند. یک ماه ممکن است از دایناسور ها خوش شان بیاید و ماه بعد به سراغ مباحث فضایی و... بروند.

حفظ اطلاعات: اصطلاح «این گوش در و آن گوش دروازه» در مورد بسیاری از کودکان صدق می کند و کودکانی که جزء این گروه نیستند، قادر به حفظ دامنه گسترده ای از اطلاعات بوده و می توانند بعد ها نیز آنها را به خاطر بیاورند. از جمله نمونه های مشاهده شده در این زمینه می توان به کودک ۶ ساله ای اشاره کرد که پس از یک گردش تفریحی در موزه فضایی توانست یک راکت فضایی را دقیقا به تصویر بکشد.

استعداد در زمینه هنر و موسیقی: کودکانی که استعداد غیرعادی در زمینه هنر و موسیقی از خود نشان می دهند اغلب با استعداد و نابغه هستند. کودکان خردسالی که با رعایت پرسپکتیو (تناسب دور و نزدیک) نقاشی می کشند،کارشان عالی است یا درک بالایی از رشته های گوناگون هنری دارند، در زمره کودکان با استعداد قرار می گیرند.

حافظه خوب و قوی: بعضی از کودکان بااستعداد می توانند وقایعی را از گذشته (دوران طفولیت) خود به یاد بیاورند. مثلا یک کودک ۲ ساله نابغه ممکن است اتفاقی را که در ۱۸ ماهگی برای او روی داده به یاد بیاورد.

توانایی خواندن و نوشتن در سنین پایین: اگر کودک شما به طور غریزی باهوش باشد، احتمالا خیلی زود بدون این که آموزش رسمی دیده باشد، توانایی خواندن و نوشتن را پیدا می کند.

تمرکز بالا و طولانی مدت: کودکان را با بی دقتی و بی توجهی می شناسند اما گروه نابغه می توانند به مدت طولانی تمرکز خود را حفظ کنند.

منبع:مجله شهرزاد

دانستنی های مفید در مورد کودکان

رشد و پرورش کودکان بسیار اسرارآمیز و پیچیده است به طوری که کارشناسان و متخصصان سال هایِ سال است برای مطالعه در این زمینه وقت گذاشته اند. کودکان رفتارهای منحصربه فرد و مشترک بسیاری دارند. نمی توان آینده آنها را حدس زد. آنها به طور مدام تغییر می کنند. اما گاهی زیرکی های جالبی دارند که آدم بزرگ ها متوجه نمی شوند. در این مطلب، برخی از مواردی که شاید ندانید یا باور نداشته باشید را برایتان نام برده ایم تا متوجه شوید این فسقلی های دوست داشتنی خیلی هم ساده نیستند!

1- نوزادان نیز می توانند کلک بزنند

آیا خوردن، خوابیدن، دستشویی کردن، گریه کردن و ... همه کارهایی است که نوزاد تازه متولد شده انجام می دهند! خیر. خیلی جالب است بدانید این فسقلی هایی که فکر می کنید هنوز چیزی نمی فهمند خیلی هم سرشان می شود و شما را هم گول می زنند.

آیا تاکنون تصور می کردید نوزادان کوچک شما فقط دراز می کشند و می خوابند؟ نه این طور نیست. نوزادان پس از دو یا سه هفته اول می توانند سر خود را از روی سینه شما بلند کنند. برخلاف اینکه تصور می کنید آنها هیچ کنترلی روی اعضای خود ندارند، آنها می توانند برخی عمل های غیر ارادی را به خوبی انجام دهند. مثلا اگر انگشت خود را در دهان او قرار دهید با قدرت جاروبرقی انگشت شما را می مکد. یا سرش رابه سمت صورت شما بر می گرداند. اگر او را طوری نگه دارید که پاهایش زمین را لمس کند، پاهایش را تکان می دهد. این اعمال غیر ارادی به رشد کودک کمک می کنند و باعث سرگرمی والدین نیز هستند.

از دیگر موارد جالب که می توانید امتحان کنید این است که زبان خود را برای نوزاد بیرون بیاورید. اگر خیلی خسته یا گرسنه نباشد یا حواسش جای دیگری نباشد، او نیز زبان کوچولوی خود را برای شما بیرون خواهد آورد.

2- کودکان بیشتر از آنچه تصور می کنید، می فهمند

با اینکه نوزادان بیشتر مواقع خواب هستند اما تحقیقات نشان می دهد آنها بیشتر از آنچه تصور می شود، می فهمند. به طور مثال، نوزاد از همان ابتدای تولد می تواند صدای مادر خود را تشخیص دهد. به این معنی که آنها از زمانی که داخل رحم هستند صدای مادر را می شناسند و پس از تولد نیز آن را به خاطر دارند. یا به زبان ساده تر، آنها مدت ها پیش از تولد مکالمات مادر را گوش می کنند.

نوزادان همچنین به خوبی بوهای خوب را از بد تشخیص می دهند و می توانند مزه های تلخ و شیرین را از هم تمیز دهند.

جالب است بدانید نوزادان چهره انسان ها را به خوبی درک می کنند و آن را به تماشای عروسک و موارد دیگر ترجیح می دهند. نوزادان به خوبی تفاوت انسان از عروسک را تشخیص می دهند. یا در برخی موارد می توانند تشخیص دهند آنها نیز انسان هستند و تشابهاتی با اطرافیان دارند.

نوزادان از همان چند روز نخست تولد شروع به انجام واکنش های بدنی می کنند. این نشان دهنده این است آنها با فرضیه های درونی می خواهند با دیگران ارتباط برقرار کنند. این نخستین قدم ها برای نوزاد است تا درک کند صورتی مشابه صورت شما دارد و به همین دلیل سعی می کند کارهایی را که شما انجام می دهید را تقلید کند.

از همه جالب تر این است تحقیقات ثابت کرده اند نوزادان از همان روزهای نخست به دنبال کشف دنیای اطراف خود هستند. به طور مثال، کودکان در همان چند ماه نخست به گوشی موبایل هایی که می توانند با آنها بازی کنند علاقه بیشتری نسبت به موبایلی که نمی تواند کاری با آن انجام دهد از خود نشان دهد.

کودکان می توانند رابطه بین کاری که انجام می دهند و اتفاقی که در دنیای اطراف آنها رخ می دهد را به خوبی درک کنند و از تجربه این حس نیز لذت می برند. شاید بتوان گفت این کوچولوهای دوست داشتنی برای خود دانشمندان کوچکی هستند که نباید دست کم گرفتشان.

3- کودکان به روش های مختلف حرکت می کنند

کودکان به روش ها مختلف در زمان های مختلف حرکت می کنند. اما این عمل آنها را نمی توان از قبل حدس زد. برخی حرکت خود را با غلت زدن آغاز می کنند، سپس می نشینند و بعد چهار دست و پا می کنند؛ اجسام مختلف را حرکت می دهند، راه می روند و در آخر هم می دوند. اما این در همه کودکان مصداق ندارد. هر کودکی روش خود را دارد.

حدود 10 درصد از کودکان بدون اینکه چهار دست و پا کنند، راه رفتن را شروع می کنند. این مساله به هیچ عنوان ترس و نگرانی ندارد.

درست برعکس، برخی دیگر از کودکان به افقی راه رفتن علاقه بسیاری نشان می دهند و از یک طرف اتاق به طرف دیگر غلت می خورند و این در حالی است که کودکان هم سن آنها چهار دست و پا می کنند. بعضی ها نشسته حرکت می کنند. اینها مسایلی نیست که شما بتوانید آن را تعیین کنید یا حدس بزنید.

اما اگر کودک پس از 18 ماهگی توان راه رفتن نداشت حتما با پزشک در میان بگذارید.

4- رشد کودک محدوده گسترده ای دارد

تماشای اینکه کودک از نوزادی که همیشه خوابیده است به کودکی پرتحرک رسیده که می خواهد همه دنیا را کشف و زیر و رو کند بسیار لذت بخش است. اما اینکه کودک به آنصورت که شما می خواهید رشد نکند نیز نگرانی رایجی است که نمی توان از آن چشم پوشی کرد.

امید خود را از دست ندهید. مسایل طبیعی محدوده گسترده ای دارند و هر کودکی برنامه زمان بندی خودش را دارد. شاید کمک کننده باشد که بدانید این برنامه زمان بندی برای موفقیت های آینده قابل پیش بینی نیست. اینکه کودک شما 17 ماه طول کشیده تا نخستین قدم های خود را بردارد به این معنی نیست که نمی تواند در آینده از شما جلو بزند. برخی از کودکان مثلا تا 15 ماهگی نمی توانند راه بروند اما نباید ناامید شد، شاید در آینده ورزشکار قابلی شود.

مهارت های زبانی کودک در برخی مواقع می تواند در آینده در مدرسه تقویت شود. کودکی که دیر زبان باز می کند به این مفهوم نیست که نمی تواند در آینده کلمات را درست تلفظ کند یا درست حرف بزند. به طور مثال، انیشتین نیز دیر زبان باز کرد اما به یکی از مشهورترین دانشمندان تاریخ تبدیل شد.

رشد کودک یک پروسه خطی یا سیستم دینامیک نیست. شما نمی توانید بر اساس شواهد موجود آینده هیچ کسی را حدس بزنید. این درست مثل این می ماند که بخواهید آب و هوای سی سال آینده را از حالا پیش بینی کنید.

البته در صورتی که کودک دیرتر از زمان های معمول زبان باز کرد یا راه افتاد باید با پزشک او مشورت کنید.

5- افزایش رشد مغز کودک در دستان شما است

اگر در اسباب فروشی ها بچرخید، متوجه می شوید بیشتر وسایل در جهت رشد و پرورش بهتر مغز و ذهن کودکان است. حتی باشگاه و کلاس های موسیقی متنوعی نیز در این راستا وجود دارند. اسباب بازی خوب است و کلاس ها آموزشی نیز بهترین فرصت برای ارتباط با دیگر والدین هستند.

اما هیچ کدام از آنها به اندازه کشف دنیای اطراف توسط کودک و تعامل با والدین به رشد مغز او کمک نمی کنند. کودکان از فلش کارت های آموزشی مسایل جدید را نمی آموزند آنها با توجه دیگران به آنها است که متوجه خیلی چیزها می شوند.

از همان روز نخست با کودک خود حرف زدن را آغاز کنید. تحقیقات ثابت کرده اند، کودکانی که والدین آنها زیاد با آنها صحبت می کنند ضریب هوشی بالاتری دارند و بیشتر از همسالان خود کلمات و واژه های جدید می دانند.

از اینکه کودک را برای دقایقی تنها بگذارید هراس نداشته باشید. می توانید او را رها کنید تا خودش بازی کند اما از دور مراقب او هم باشید که اتفاقی برایش نیفتد. اما گاهی حس استقلال را به کودک خود بدهید.

حتی زمانی که شما با فرد دیگری صحبت می کنید نیز کودکان مسایل بسیاری یاد می گیرند. کودک هنگام شنیدن مکالمه های تلفی شما هم در حال یادگیری مسایل مختلف است. بنابراین مراقب حرف های خود باشید.

با کودک دروغگو چگونه برخورد کنیم؟

نی‌نی سایت: والدین در مسیر پر دست‌انداز تربیت کودکان با موقعیت‌های مختلفی مواجه می‌شوند که باید در مورد برخورد درست با کودک در آن شرایط مشخص اطلاعات کافی داشته باشند. یکی از این موقعیت‌ها که والدین آن را تجربه می‌کنند مواجهه با دروغگویی کودکان است. درست است که بچه‌ها پاک و بی‌آلایش هستند اما تفاوت بسیاری از کارهای ناپسند و کارهای پسندیده را نمی‌دانند و این وظیفه والدین است که آنها را متوجه این تفاوت‌ها کنند.

اگر بفهمید که کودک‌تان به شما دروغ گفته است، چه می‌کنید؟ چه برخوردی در مقابل دروغگویی کودک به نظر درست می‌آید و برای ترک این عادت چه باید کرد؟ این سوالات را با دکتر مهراندخت پورشایگان، روانشناس کودک و نوجوان در میان می‌گذاریم و او در پاسخ به ما می‌گوید: در وهله اول بهتر است به صورت غیرمستقیم با دروغ کودک مواجه شوید. به این صورت که وقتی متوجه دروغگویی او شدید با داستانگویی و طرح حکایت راجع به یک نفر دیگر که دروغ گفته است و این دروغ به ضرر خودش و بقیه تمام شده و برای خودش و اطرافیان دردسر ایجاد کرده است، صحبت کنید و غیرمستقیم به تقبیح دروغگویی و اینکه دروغ گفتن کار خوبی نیست، بپردازید.در حقیقت به در می‌گوییم که دیوار بشنود!

امکان دارد که همین حکایت و داستان باعث شود که وجدان بچه درگیر شود و ابراز پشیمانی کند و عذر بخواهد. در این صورت کار شما هم آسان شده است اما اگر مقاومت کودک زیاد بود یا حتی زیر بار شنیدن داستان و اعتنا کردن به آن نرفت در این حالت نقش والدین ایجاب می‌کند که به طور مستقیم وارد عمل شوند.

در این شرایط پدرومادر باید با کودک مستقیما راجع به کاری که انجام داده و نتایج دروغی که گفته است، صحبت کنند. آنها می‌توانند از کودک بخواهند خودش راجع به احساسی که دروغگویی به او داده حرف بزند و اینکه به نظر خودش این کار چه فواید و مضراتی داشته است. در حقیقت ما با این کار حس نقادانه را در کودک نسبت به خودش فعال می‌کنم تا او خودش را مورد نقد و بررسی قرار دهد. این کار باعث می‌شود که کودک در موقعیت‌های آینده هر جا که بخواهد کای انجام دهد یا دروغی بگوید به عواقب آن فکر کند. مثلا وقتی می‌خواهد کاری انجام دهد که می‌داند والدینش با آن مخالفت دارند به این فکر کند که اگر بعدا از او درباره این کار بپرسند چه جوابی باید بدهد؟ آیا راستش را بگویم یا می‌توانم دروغ بگویم؟ این درگیری باعث می‌شود کنترل رفتاری در کودک به وجود آید و او قبل از هر کاری، خواسته‌هایش را با خود ارزیابی کند و به نتیجه کاری که قصد انجامش را دارد، خوب فکر کند. همانطور که پیش از این نیز گفته بودیم ریشه بیشتر دروغگویی‌های بچه‌ها به این موضوع برمی‌گردد که کودک عادت دارد به تمام خواسته‌هایش برسد و تحمل هیچ مخالفتی را ندارد و ناگزیر با دروغگویی راه رسیدن به خواسته‌اش را هموار می‌کند. در این مورد بهتر است والدین وقتی کنار کودک‌شان هستند درابره مخالفت خود با کار مد نظر او صحبت کنند و دلایل مخالفت را بازگو و آگاهی و بینش فرزند خود را در این مورد افزایش دهند.

این روانشناس کودک و نوجوان راجع به نحوه تنبیه و برخورد با کودک دروغگو توضیح می‌دهد: می‌توانیم خودمان را بی‌تفاوت نشان ندهیم اما باید برخورد ما متناسب با کار کودک باشد. در مورد دروغگویی کودک که خیلی حساس نباشد، شاید یک اخم یا تغییر حالت چهره کافی باشد. اگر بین رفتار ما با کار بدی که کودک کرده تناسب وجود نداشته باشد و به عنوان مثال برای دروغگویی او واکنشی شدید نشان دهیم کودک فکر می‌کند که دیگر پدرومادرش و محبت آنها را به کلی از دست داده است. او با خودش فکر می‌کند که شما دیگر دوستش ندارید و در این دنیا تنها شده است! چنین تفکری باعث می‌شود هیچ سد و مانعی برای کار بد جلوی او نباشد و دچار انزوا و مشکلات دیگر شود.

تقویت هوش کودک،تقویت ذهن کودک

چند نسل پیش، خیلی درباره فعالیت مغزی کودکان فکر نمی‌شد. درباره واکنش‌هایی از قبیل واکنش گونه که باعث می‌شود نوزاد هنگام نوازش کردن گونه‌اش سر خود را برگرداند، چیزهایی می‌دانیم. اما بیشتر والدین، پزشکان و محققان، مغز نوزاد را چیزی بیش از یک لوح سفید نمی‌دانستند که آمaاده نگاشته شدن از سوی محیط بود.

هر چه بیشتر نوزادان را مورد مطالعه قرار می‌دهیم، بیشتر متوجه فعالیت چشمگیر مغز و حواسشان در سن خیلی کم می‌شویم. درمراحل آخر بارداری حتی می‌توانید به برخی از ویژگی‌های شخصیتی آن‌ها پی ببرید (از مادر جدیدی که حس می‌کند نوزاد در شکمش فوتبال بازی می‌کند یا حر کات آکروباتیک انجام می‌دهد بپرسید!) برخی از سرنخ‌های رشد مغز نوزاد آشکار هستند و برخی دیگر پنهان.

در حالی که روان‌شناسان و پزشکان محقق برای مطالعه مغز نوزاد از انواع تجهیزات الکترونیکی پیچیده استفاده می‌کنند، شما می‌توانید باچیزهای کوچکی مانند یک دسته کلید، رژ لب و کمی صبر و حوصله به برخی از‌‌ همان اطلاعات دست یابید.

در زیر کارهایی را ارائه کرده‌ایم که می‌توانید با انجام آن‌ها، راه‌های شگفت آوری را مشاهده کنید که نوزادتان می‌تواند از مغزش برای رویارویی با چالش‌های زندگی استفاده کند. من این کار‌ها را بازی‌هایی می‌دانم که شما دو نفر می‌توانید با هم انجام دهید. بازی‌های سنین پائین بسیار ساده هستند، اما اگر بدانید که باید به دنبال چه چیزی باشید، اطلاعات زیادی را در اختیارتان قرار می‌دهند.

با به كارگيري شيوه های ساده از هنگام بارداري تا پايان دوسالگي افزون بر رشد جسماني مناسب، زمينه هاي افزايش بهره هوشي كودكان را تقويت كنيد. از آنجا كه پايه ريزي و شكل گيري رشد جسماني و ذهني كودكان از بارداري تا دو سالگي است، به كارگيري اين شيوه به طور هماهنگ به رشد همه جانبه و مناسب كودك كمك مي كند.

در هنگام بارداري:

1- تيروئيدتان را آزمايش كنيد زيرا كم كاري خفيف تيروئيد در خانمهاي باردار سبب كاهش معني داري در هوش كودكان مي شود.

2- كولين مصرف كنيد، اين ماده مغذي در گوشت، تخم مرغ و حبوبات وجود دارد.

3- ويتامين هايي را كه پزشك در دوران بارداري براي شما تجويز مي كند مصرف كنيد.

4- با جنين خود حرف بزنيد و او را صدا كنيد.

5- از نوشيدن قهوه و خوردن دارو بدون تجويز پزشك اجتناب كنيد در شش ماهه نخست پس از تولد به اين نكات توجه داشته باشيد:

6- فرزندتان را با شير مادر تغذيه كنيد.

7- در صورت بروز افسردگي بعد از زايمان ، براي درمان آن اقدام كنيد.

8- منابع غني از آهن مانند گوشت، سبزيجات، تخم مرغ و ميوه هاي تازه مصرف كنيد.

9- در زمان شيردهي خوردن غذاهاي حاوي ويتامين مانند مخمر، نان، غذاهاي دريايي و تخم مرغ را فراموش نكنيد.

10- براي كودكتان موسيقي به ويژه موسيقي سنتي و كلاسيك پخش كنيد.

11- كودك را ماساژ دهيد ، مطالعات نشان دادهاند كه ماساژ روزانه كودكان رشد مغزي آنان را به ميزان قابل توجهي افزايش مي دهد.

دوران شش ماهگي تا يك سالگي کودک:

12- با كودكتان به طور مستقيم و چشم در چشم صحبت كنيد.

13- معناي لغات را با اشاره ارتباط دهيد ؛ به طور مثال هنگامي كه نام چيزي را مي بريد به آن اشاره كنيد يا كودك را در مقابل آن نگه داريد.

14- با هديه هاي مخصوص كودكان، او را تشويق كنيد.

15- اجازه آزادي حركت به كودكان بدهيد، بگذاريد كه آنها كنجكاوي غريزي شان را همواره به كار برند.

16- تشخيص و فرق گذاري بين اشيا را به كودكتان با پرسش و گفتن جواب درست بياموزيد.

17- كودكان از آموزش اجباري خوششان نمي آيد، از آن بپرهيزيد.

18- هنگامي كه فرزندتان احساس خستگي كرد، آموزش را قطع كنيد.

دوران يك تا دو سالگي كودك:

19- كودكان را با غذاهاي سرشار از آهن تغذيه كنيد.

20- به كودكان ميان وعده هاي سالم و مغذي بدهيد و از دادن ميان وعده هاي بي فايده مانند پفك و چيپس به كودك خودداري نماييد.

21- براي كودكتان كتاب بخوانيد.

22- در حضور او مطالعه كنيد.

23- براي او اسباب بازي هاي كمك آموزشي تهيه كنيد.

24- با كودك خود بازي كنيد. شركت در بازي هاي دسته جمعي ، مهارت هاي هوش اجتماعي كودك را افزايش مي دهد.

25- مطمئن شويد كودكتان خوب استراحت كرده است، خوابيدن دستكم ده ساعت در شبانه روز براي او لازم است.

26- هنگامي كه با كودكتان صحبت مي كنيد صداهاي اضافي مانند راديو و تلويزيون را خاموش كنيد و نور را در حد متوسط نگاه داريد.

27- درخواست هاي تكراري كودك را اجابت كنيد. تكرار ارتباط نورون ها را در مغز تقويت مي كند ؛ بنابراين اگر براي چندمين باز از شما مي خواهد كتابي را برايش بخوانيد ، بدون اصرار و پافشاري روي خواندن يك داستان ديگر ، آن را براي او بخوانيد.

28- وقتي كودك نوپاي شما به چيزي اشاره مي كند و نامش را مي پرسد در جوابش به او اطلاعات بيشتري بدهيد. به طور مثال : آن يك توپ است، يك توپ آبي با خط هاي قرمز.

29- در تربيت كودك انضباط همراه با محبت فراوان داشته باشيد

30- هرگز به كودكتان نگوييد "تو چيزي نمي فهمي" زيرا اگر كودك آن را باور كند، حرف شما تحقق خواهد يافت.

سن: نوزاد

خیلی پیش‌تر از آنکه نوزادتان قادر به صحبت کردن باشد، حالت‌های چهره و واکنش‌های فیزیکی او چیزهای زیادی از ویژگی‌های شخصیتی و رشد حس تشخیص او به شما نشان می‌دهند. چیزی که زبان تن منتقل می‌کند، سرشت نوزاد است که بازتاب ویژگی‌های شخصیتی و حساسیت اوست. برای مثال در حالی که همه نوزادان گریه می‌کنند، برخی از آن‌ها خیلی زود شروع به گریه می‌کنند و یا دیر‌تر از سایر نوزادان ساکت می‌شوند. درک خلق و خوی نوزاد کار مراقبت از او را برایتان ساده‌تر می‌کند. مثلاً اگر بدانید که کودکتان فرد حساسی است، می‌توانید مانع از قرار گرفتن او در برابر محرک‌های زیاد شوید.

کودکتان را در حالی که دست چپ خود را زیر او قرار داده‌اید و با دست راستتان سرش را نگه داشته‌اید، در آغوش بگیرید. آرام نامش را بگویید. به ماهیچه‌ها و ظاهر او دقت کنید. اگر منقبض شده، پشتش را به عقب خم کرد یا آب دهانش را بیرون داد، نشان می‌دهد که احساس ناراحتی می‌کند. در این صورت محرک‌های اطراف او را کاهش دهید. برای مثال نور را کم کنید و رادیو را خاموش کنید. صدایتان را در حد نجوا پایین آورده و بار دیگر نام او را بگویید. به احتمال زیاد سرش را به سمت شما خواهد چرخاند. این یک عمل واکنشی است که حتی در محیط تاریک اتفاق می‌افتد و به شما نشان می‌دهد چرخش سر او تنها راهی برای تشخیص منبع صدا از طریق چشمانش نیست. اگر دقت کنید خواهید دید که حرکت نوزادتان با کودکان بزرگ‌تر متفاوت است؛ او به جای اینکه سریع واکنش دهد، چند ثانیه صبر می‌کند و بعد آرام سرش را می‌چرخاند.

اگر کودکتان راحت است به صحبت کردن با او ادامه بدهید. به او بگوئید که چه قدر باهوش و زیبا است.

با گفتن این واقعیت که مغز او تا سال دیگر دو برابر شده و تا شش سال دیگر دوباره دو برابر می‌شود، او را خوشحال کنید. در حال صحبت کردن به چشمان او دقت کنید، آیا چشم از اطراف برداشته و به چهره شما خیره می‌شود؟ (در غیر این صورت نگران نباشید،شاید خسته باشد. در روز دیگری این کار را امتحان کنید). در حالی که با او صحبت می‌کنید، صورتتان را به سمت چپ او حرکت بدهید، به احتمال زیاد با چشمانش شما را دنبال خواهد کرد. این دست آورد مهمی است. محققان نشان داده‌اند که نگاه نوزادان ۲ روزه به مادرشان با نگاه کردن آن‌ها به سایر خانم‌ها متفاوت است. در این زمان کوتاه نوزادتان پی برده است که شما چه کسی هستید.

کودکمی‌بیند و انجام می‌دهد

سن: ۸ هفته

در طول چند هفته اول شاید متوجه شوید که کودکتان به اراده خودش به چهره شما نگاه می‌کند. در صورت مشاهده این وضعیت بازی جدیدی را امتحان کنید؛ زبانتان را بیرون بیاورید. به احتمال زیاد نوزادتان همین کار را انجام خواهد داد. سپس ابرو‌هایتان را چین و چروک بدهید. حدود ۵۰% نوزادان در این سن از شما تقلید خواهند کرد.

می‌توانید سایر حالت‌های چهره را نیز امتحان کنید. برای مثال لب پایینتان را جلو بدهید، چشم و دهانتان را کاملا باز کنید. در هر حالت او نیز حالت چهره‌اش را تغییر داده و از حالت شما تقلید خواهند کرد.

در صورت تمایل به مشاهده شواهد بیشتر درباره میزان دقت نگاه کودکتان به شما، عنصر دیگری را به این بازی بیافزاید. صبر کنید که کودکتان هوشیار و بیدار شود. شروع کنید به حرف زدن با او و چشم‌هایش را تماشا کنید که به شما خیره شده است. سپس یک دفعهحرف‌هایتان را قطع کنید و صورتتان را بی‌حرکت نگاه دارید.

عکس العمل او را تماشا کنید. به احتمال زیاد با چشم‌هایش صورتتان را برانداز خواهد کرد، نگاهش را از چشم‌هایتان به سمت دهانتان خواهد برد و دوباره آن‌ها را ورانداز می‌کند. سپس اخم کرده و شاید لب پایینش را با ناراحتی جلو بدهد. پس از آن دستش را تکان می‌دهد، چیزهای مختلفی را امتحان می‌کند تا پاسخی از سوی شما دریافت کند.

این نشان می‌دهد با اینکه حرف‌های شما را نمی‌فهمد، احساس می‌کند بخشی از مکالمه شما است. همچنین به شما نشان می‌دهد که چقدر در زندگی او مهم هستید و چقدر با اعمال و حالت‌های چهره شما موافق است. واکنش و طبیعت او به عنوان کاوشگر فعالفعالیت‌های اجتماعی نشان می‌دهد که او فقط نظاره گر تعاملات اطرافش نیست.

قانون بقاء اشیا

سن: ۴ماهه

برای انجام این بازی به یک پتوی نوزاد و یک چیز عجیب و هیجان انگیز که کودکتان تمایل دست زدن به آن را داشته باشد، نیاز دارید (من معمولاً از یک دسته کلید استفاده می‌کنم). اگر این دسته کلید براق را به او نشان دهید به احتمال زیاد دستش را به سمت آن دراز کرده و آن را برخواهد داشت. اما اگر کلید‌ها را به او نشان داده و سپس آن‌ها را زیر پتو پنهان کنید، دست از جست جوی آن‌ها برمی دارد.ظاهراً کلید‌ها ناگهان نابود شدند.

این نشان می‌دهد که این تصور پیچیده که اشیاء حتی هنگامی که خارج از دید هستند، هنوز وجود دارند (چیزی که روان‌شناسان آن را«بقاء اشیاء» می‌نامند) درحال حاضر برایش مفهومی ندارد. او در ده ماهگی به این مفهوم پی می‌برد. در این سن اگر شی ء جالبی را زیر پتو قرار دهید، برای پیدا کردن آن مانع را کنار خواهد زد و آن را پیدا خواهد کرد و در می‌یابد که اشیاء و افراد می‌توانند پنهان بوده و درعین حال وجود داشته باشند!

کودکدر آیینه

سن: ۱۰ ماهه

این یکی از بازی‌های مورد علاقه من است. چون بازی خیلی ساده‌ای بوده و اطلاعات زیادی در اختیارم قرار می‌دهد. همه بچه‌ها دوست دارند که به خودشان در آیینه نگاه کنند. اما چه چیزی می‌بینند؟ چند سال پیش دکتر جیان بروکز گان (Jeanne Brooks-Gunn) و دکتر مایکل لوئیس (Michael Lewis) راه بسیار جالبی برای پاسخ به حداقل بخشی از این سوال یافتند. این کار را می‌توانید زمانی که نوزادتان 10 ماهه است امتحان کنید و سپس هر چند ماه یک بار آن را تکرار کنید. تنها چیزی که نیاز دارید یک آیینه و یک رژ لب است.

به کودکتان اجازه بدهید که حدود یک دقیقه در آیینه به خودش نگاه کند. سپس او را از مقابل آیینه بردارید و کمی رژلب به بینی یا گونه او بمالید و دو باره او را در مقابل آیینه قرار دهید. اکثر نوزادان زیر ۱۲ ماهه هیچ توجهی به این لک روی صورتشان نمی‌کنند. تعداد کمی از آن‌ها لبخند زده یا اخم می‌کنند که این نشان می‌دهد متوجه چیز متفاوتی روی صورتشان شده‌اند.

نوزادان کمی بزرگ‌تر، اغلب توجه دقیقی به این لک می‌کنند، ممکن است دستشان را به سمت آیینه ببرند. این نشان می‌دهد که هنو نمی‌دادند که دارند به بازتاب تصویر خودشان در آیینه می‌نگرند. تا سن ۱۸ ماهگی حدود نیمی از نوزادان به بازتاب تصویر خودشان پیمی‌برند. این نشان می‌دهد که آن‌ها نه تنها می‌فهمند که این لک نباید روی صورتشان باشد، بلکه می‌دانند که تصویر درون آیینه تصویر خودشان است.

در تمام این بازی‌ها مهم است به یاد داشته باشید که کودکانی که دارای رشد طبیعی هستند، تفاوت بسیار زیادی با هم دارند. یک نوزاد حساس به هیچ وجه «بهتر» یا «بد‌تر» از یک کودکزود جوش نیست. به همین نحو کودکی که چند هفته زود‌تر از کودکدیگری به لک روی صورتش دست می‌زند، لزوماً باهوش‌تر از یک کودکدیگر نیست.

نوزادان آن قدر چیزهای زیادی را سریع یاد می‌گیرند که با استعداد‌های جدید و مهارت‌های تقریباً روزانه‌شان شما را شگفت زده می‌کنند.

اگر دوست دارید کودکباهوشی داشته باشید باید از نوزادی او برنامه ریزی کنید.

همه ما دوست دارید کودکانی تیزهوش داشته باشیم، اما فکر می‌کنیم شاید برای این‌کار نیاز به صرف هزینه‌ای کلان است، لازم نیستکار زیادی کنید تا کودکباهوش و ناقلایی تربیت کنید؛ برای تقویت مغز کوچولوی او فقط باید با برنامه اقدام کنید تا در آینده کودکی فوقالعاده داشته باشید.

123